Я буду молиться и сердцем, и думами,
Я буду молиться поющей душой,
Чтоб чёрные доли с метелями шумными
Не смели беситься над нашей землёй.
Я буду молиться чудесному солнышку,
Зимой пусть согреет несчастных сирот.
Играя колосьями хлебного полюшка,
Пусть в тёмные избы лучи ниспошлет.
Я буду молиться, чтоб силы небесные,
Которые грозно играют судьбой,
Имели чуть-чуть сострадания к бедности -
Ни града, ни грома не слали порой.
Молясь ясным звёздочкам, сетовать стану я,
Что гаснут, оставив вдали небосвод,
Я чувствую: если одна из них падает -
Во сны кто-то вечные, значит, уйдёт.
Всей силою буду молиться и ниве я -
Пошлёт урожай пусть наградой труду,
Чтоб в бедные избы пришло изобилие -
Пусть видит народ воплощённой мечту.
Я буду молиться и сердцем, и думами,
Я буду молиться поющей душой,
Чтоб тёмные силы с метелями шумными
Не вышли над Родиной и надо мной.
Янка Купала
#рифмы#LD
Янка Купала Мая малітва Я буду маліцца і сэрцам, і думамі, Распетаю буду маліцца душой, Каб чорныя долі з мяцеліцаў шумамі Ўжо больш не шалелі над роднай зямлёй. Я буду маліцца да яснага сонейка, Няшчасных зімой саграваць сірацін, Прыветна па збожных гуляючы гонейках, Часцей заглядаці да цёмных хацін. Я буду маліцца да хмараў з грымотамі, Што дзіка над намі гуляюць не раз, Каб жаль над гаротнымі мелі бяднотамі, Градоў, перуноў не ссылалі падчас. Я буду маліцца да зорак і жаліцца, Што гасяць сябе надта часта яны, Бо чуў, як якая з неба з іх зваліцца, З жыцця хтось сыходзе на вечныя сны. Я буду маліцца да нівы ўсёй сілаю, Каб лепшаю ўродай плаціла за труд, Збагаціла сельскую хату пахілую, Надзеі збытымі убачыў наш люд. Я буду маліцца і сэрцам, і думамі, Распетаю буду маліцца душой, Каб чорныя долі з мяцеліцаў шумамі Не вылі над роднай зямлёй, нада мной. 5 ліпеня 1906
Мы используем cookie-файлы, чтобы улучшить сервисы для вас. Если ваш возраст менее 13 лет, настроить cookie-файлы должен ваш законный представитель. Больше информации
Комментарии 5
Мая малітва
Я буду маліцца і сэрцам, і думамі,
Распетаю буду маліцца душой,
Каб чорныя долі з мяцеліцаў шумамі
Ўжо больш не шалелі над роднай зямлёй.
Я буду маліцца да яснага сонейка,
Няшчасных зімой саграваць сірацін,
Прыветна па збожных гуляючы гонейках,
Часцей заглядаці да цёмных хацін.
Я буду маліцца да хмараў з грымотамі,
Што дзіка над намі гуляюць не раз,
Каб жаль над гаротнымі мелі бяднотамі,
Градоў, перуноў не ссылалі падчас.
Я буду маліцца да зорак і жаліцца,
Што гасяць сябе надта часта яны,
Бо чуў, як якая з неба з іх зваліцца,
З жыцця хтось сыходзе на вечныя сны.
Я буду маліцца да нівы ўсёй сілаю,
Каб лепшаю ўродай плаціла за труд,
Збагаціла сельскую хату пахілую,
Надзеі збытымі убачыў наш люд.
Я буду маліцца і сэрцам, і думамі,
Распетаю буду маліцца душой,
Каб чорныя долі з мяцеліцаў шумамі
Не вылі над роднай зямлёй, нада мной.
5 ліпеня 1906