Предыдущая публикация
УМЕЎ РАДАВАЦЦА ЖЫЦЦЮ
20 лютага 2024 года родныя, знаёмыя, сябры, прыхільнікі музычнай народнай творчасці развітваліся з цудоўным чалавекам і ўнікальным гарманістам Краснапольшчыны. Раптоўна пайшоў з жыцця Аляксей Іванавіч Андрыянаў.
Для многіх з нас ён застанецца ў памяці і ўнікальным майстрам ігры на гармоніку, і добрым суразмоўцам, і чалавекам з добрым пачуццём гумару.
Аляксей Іванавіч нарадзіўся ў вёсцы Грыбы. Вясковы хлопец ці не з самага дзяцінства пасябраваў з гармонікам, з якім прайшоў праз усё жыццё.
Яго народныя найгрышы, вясковыя танцавальныя мелодыі нікога не пакідалі раўнадушным. “Страдание”, “Досада”, “На рэчаньку”, “Краковяк”, “Полька”, “Лявоніха” – якія толькі танцы не скакаліся пад напевы яго гармоні, узнімаючы на ногі і маладых, і старых.
Да апошняга імгнення жыцця ён і сам не адчуваў свайго ўзросту – завіхаўся па дому, па гаспадарцы, з інтарэсам спяшыў на работу і з добрым настроем вяртаўся дадому – да любячай жонкі Юліі Адамаўны.
Доўгі час і да апошняга дня ён працаваў акампаніятарам у народным клубе ветэранаў “Дабрыня” Краснапольскага РЦК ДУК “ЦКС Краснапольскага раёна”.
Пад яго акампанемент ансамбль і хор ветэранаў выконвалі любімыя народныя песні свайго рэпертуара. Аляксей Іванавіч яшчэ і добра спяваў. Як гарэзліва і задорна гучаў іх дуэт з прыпевачніцай Надзеяй Мікалаеўнай Салдаценка!
Разам з хорам клуба ветэранаў “Дабрыня” гарманіст прымаў удзел у шматлікіх мерапрыемствах раёна і вобласці. Сярод іх – свята “Дажынкі” у агр. Мышкавічы, фестываль аматарскага мастацтва “Спяваю табе, мой край родны!” у г. Касцюковічы, , занальны конкурс “Майскія напевы” у г. Чавусы рэгіянальнае свята-конкурс “Спас – усяму час” у г. Слаўгарадзе, конкурс гарманістаў і выканаўцаў прыпеўкі “Падняпроўскі гармонік” у г. Магілёве, фестываль-конкурс народнай творчасці ветэранскіх калектываў “Не старэюць душой ветэраны” у г. Магілёве, і інш.
У пачатку лютага гарманіст радаваў сваёй ігрой гледачоў і журы на адборачным праглядзе чарговага этапа конкурсу “Не старэюць душой ветэраны” у г. Чэрыкаве. Ці можна было падумаць, што гэта было яго апошняе выступленне…
У мінулым годзе Аляксей Іванавіч адзначыў 75-гадовы юбілей.
А сёння мы з ім развіталіся. Назаўсёды…
Страта для блізкіх, для калег, для аматараў творчасці – вялікая.
Памяць пра таленавітага земляка-краснапальчаніна і проста пра добрага і прыязнага чалавека надоўга захаваецца ў сэрцах усіх, каму давялося сустрэцца з гэтым чалавекам, быць з ім побач, радавацца разам з ім жыццю і кожнаму дню. Ён гэта ўмеў.
Следующая публикация
Комментарии 37