Грамадскія могілкі вёскі Мішуты Станіславоўскага сельсавета заўсёды знаходзяцца ў належным стане.

У гэтым заслуга сумесна арганізаванай работы мясцовай улады і неабыякавасць з боку жыхароў населеных пунктаў, чые родныя і блізкія знайшлі вечны спачын на гэтым пагосце.
Могілкі даволі ўнушальных памераў. З даўніх часоў тут хавалі памерлых не толькі з Мішут, але і з Лабуцей, Чуек, з вёсак суседняга Пастаўскага раёна, размешчаных за рэчкай Галбеіца.
— На пастаяннай аснове падтрымліваць чысціню і парадак на месцах пахавання сваіх продкаў мы лічым святой справай, — упэўнена жыхарка вёскі Лабуці Кацярына Руткоўская. — Кажуць, што памяць пра памерлых павінна быць чыстай. Мы з аднавяскоўцамі з гэтым вымоўем цалкам згодны. Таму з ранняй вясны і да позняй восені збіраемся талакой і займаемся добраўпарадкаваннем.
— У вёсках нашага сельсавета людзі згуртаваныя. Па-сяброўску падыходзяць да вырашэння агульных пытанняў, — кажа старшыня Станіславоўскага сельсавета, дэпутат раённага Савета дэпутатаў Андрэй Федуковіч. — Тое ж адносіцца і да нешматлікіх жыхароў вёсак Мішуты і Лабуці. Нягледзячы на сталы ўзрост, і мужчыны, і жанчыны займаюцца добраўпарадкаваннем не толькі грамадскіх могілак, але і сваіх населеных пунктаў, робяць іх чыстымі і акуратнымі.
У адзін з вераснёўскіх дзён жыхары і ўраджэнцы вёсак Мішуты і Лабуці Ірына Мядзюха, Кацярына Руткоўская, Рыгор Вярцінскі, Марыя Казлоўская разам са старшынёй сельсавета Андрэем Федуковічам сумеснымі намаганнямі ажыццявілі далейшыя работы па добраўпарадкаванні могілак. Былі выдалены хмызняк і кустоўе, прыбрана скошаная трава і лісце. Навокал парадак і чысціня.