Без икәү, тик аерым инде, күптән,

Тузган, бергә корган оялар.
Хәтер төпләреннән каерып, үткән,
Чынбарлыкны элеп куйганнар.
Җибәрә дә алмый, өзеп бетермәгән,
Сөртми калган сүрәт көзгедән,
Сылтамаган һич ни, язмышларга,
Икебез дә түгел изгеләр.
Без, бергә юк күптән, үткәннәрдә,
Үткән назлар бүген җылытмый,
Син кайдандыр, мине хәтерлисең,
Мин кайчандыр, сине онытмыйм..
Рамзис Мишәр.