Адамзатынын жаштык доору, эн коп дегенде 8-10 жыл гана болот.

АЛЛААХ Ж.Ж жаштык доорду ойнуп-кулуш учун берген эмес. Жаштыгында, акылын, д-соолугун, ж.а сезимдерин таза кезде, мени, динимди, Китептерими ж.а пайгамбарларымы жакындан таанып кал, анан жаштыктан кийинки омуруну рахат м.н откоро бер деп берген, дейт ислам окумуштуулары.
-Мисалы, кеебирки, жаштык кезинде дин ж.а ыйман чойросундо, кыйналып, жашоосуну АЛЛААХ Ж.Ж тын жолунда откоргон, 70-80 жаштагы энелерибизди билебиз. Картайса деле, жуздорундо нур, чачтары кара, тиштери бутун болуп, арбир баскан кадамы берекелуу, суйлогон созу маанилуу ж.а отумдуу болуп, небере-чебере, бала-чакасынын алдында кадыр, барктуу журушот. Себеби: "АЛЛААХ Ж.Ж Куранды кыяматка чейин озум коргойм" деген убадасына, ал адамдарда кошулуп калган. Кантип кошулуп калган?- себеби алардын денесинде Куран, ибаадат, нур ж.а илим болгондуктан, АЛЛААХ Ж.Ж ошол балуулуктарынын урматына, ал денени картайтпай, сактап койду.
-Эми ошол эле, 70-80 жаштагы эненин абалы кандай?- анын абалыны ото аянычтуу, жаштык кезинде, ойноп-жыргап, жараткандын буйругуна баш ийбей, озунун каалоосу м.н, "кийин окусамда жетишем" деген идеа м.н жашады. Бирок, анын денесинде эчкандай Куран, ибаадат, нур ж.а шарияттын окумдору жашабагандыктан, жараткандын, суйкумдуу болуштун ордуна, аянычтуу абалда калды, "тиштери тушуп, коздору жакшы корбой, жузундо нур жок, ж.б.у.с абал" , жада калса небере-чеберелери м.н бирдей айтышып, кадыр-барктан алыс калды, себеби ага АЛЛААХ Ж.Ж тын аларга убадасы жок. Жеген тамагынын даамыны ж.а рахатыны билбейт, себеби 8 жылдык жаштыгына баарыны берип салды. Бул тируулой азапты, башкаларга улгу, сабак болсун деп, ал адамдын башына салып койду. Ибаадатсыздык м.н картайгандын натыжасы кандай болушуна кубо болгула деп.
-Эй жаштар, олбосонор, силерда картаясынар иншаа АЛЛААХ, кайдагы динсиздердин маданиятына алданып, келечектеги жашоонорду алсыздатпагыла, негизги жашоону, жаштык кездеги 8-10 жылда жашаш эмес, 60-70 жылдык, картайганда, кор болбой жашоо керек, ошон учун, жаштыгында АЛЛААХ Ж.Ж учун кыйналып, азап чегип кой, картайганда ж.а кабырда сыйлыгынды аласын. Намазсыз, Курансыз ж.а ибаадатсыз эле, "мен ыймандуумун" деген соз, нафисини алдап, ибаадат кылуу керек деген выждан азабынан, убактылуу кутулуу. Шайтан лаанати, нафис, ж.а жаман сезимдер дос болсо. Акыл м.н журок дос, бирок жаштар план м.н эмес, сезимдер м.н жашагандыгы учун, дайыма бул жашоо азгырыктарына, копчулугу женилип калышууда.
-Эгерде кыямат бугун туну болуп кетсе, дозоко селдей агабызда, бейишке тамчылап гана калабыз аттаганат.
-Ата-эненин ак сутуну актоо деген, мына ушул жаштыктагы, сохих ж.а солих ибаадаттар, себеби илимдуу, ж.а таква, бекем ыймандуу балдардын, ата-энесине, кыяматта, кун нурунан да нурдуу, алтын тажы кийдирилет, дейт эмеспи. Бул дуйнодогу жасаган чексиз жакшылыктарынар, эненердин бир тамчы сутуно да тете келбейт. Бир рекет фарз намаз окубай, же бир сажида корбой эле, сооп иштерди кылып жатам, мынча мечит салып койдум, мынча адамга жардам берип койдум, деп мактанып, сыймыктанган амалдарын, багымдаттын, фарз намазынын бир рекетине эмес, бир саждасына да тете келбейт. Андыктан фарздарды аткарып, сооп иштерди кылган кайсы бир мусулманга, кыяматта эне-атасы м.н биргеликте, "нуурун алаа нуур-нур устуно нур" болот.
-Инсанда эки дептер болот, куноолорду жазуучу, ж.а соопторду жазуучу. Адам олгондо куноо дептери жабылат, себеби куноо кыла албайтта. Бирок сооп дептери кыяматка чейин ачык турат. Баласынын жасаган, арбир фарз, ваажиб, суннот, ж.а сооп иштеринин сообуна, окенда рахат алып, калкып сузуп жургон балык сыяктуу, аларда разат м.н аркы дуйнодо калкып сузуп журушоттор экендер.
-Андыктан, ким ата-энесинин кызмат, ж.а ак сутуну актайм десе, жаштыктан ибаадатты баштасын. Биз бул дуйного имигрант болуп келгенбиз. Чет-олкого, конок катары барып, иштеп, акча таап, озубуздун чыныгы мекенибизде, рахат жашообуз учун, банк аркылуу акча жибергендей эле. Бизда чыныгы мекенибиз болгон, бейишке, алтындан сарайларды салуу учун, жер планетасы деген, чет-олкого, имигрант болуп келгенбиз. Чексиз соопторду утуп, жаннатта эне-аталарыбыз менен жашоо, биздин негизги милдет.