O`zbek

Sen pahta terarding yeti bukilib,
Paykalingda eding ey onajonim.
O`zbekmisiz, deya g`alati kulib,
Mendan so`rab qoldi bir tannoz honim.
Tannozlar bilan ne ishim bor,
Yorab,
Ammo tushundim bu ishorasiga.
Qarshimda turardi u ermaktalab,
Malika boqqandek fuqarosiga...
Mana, gazetalar chiqdi qo`ynidan,
Hammasi o`zicha qiladi talqin.
Tillolar topilgan emish uyingdan,
Oltinga ko`milib qolibsan, halqim.
Sen nega Qrimga bormaysan yozda,
Yoki sen otangni o`gay o`g`lisan?!
So`ksa indamaysan, qo`ymi - to`qlisan,
Ursa yig`lamaysan, demak -o`g`risan!
Sahardan shomgacha mo`ltirab, ko`zing
Ko`rmay qolgunicha chopding dalangni.
O`g`irlik qilmasang, ayt axir o`zing,
Qanday boqayapsan shuncha bolangni.
Xonim nigohidan uqqanlarim bu,
Ko`nglimdan kechganin bilib turadi.
Yasama yuzida yasama qayg`u,
O`zbekmisan, deya kulib turadi.
Bir boplay dedimu tilimni tiydim,
Mayli, odam qurib shunga so`z deymi.
O`zbekni yer tanir,
Osmon taniydi.
Tannozlar qayoqdan bilsin o`zbekni!