İman, bildirilən altı əsasa inanmaq və Allahu təala tərəfindən bildirilən, Məhəmməd əleyhissalamın Allahu təala tərəfindən gətirdiyi əmr və qadağan edərin hamısına inanmaq və inandığını dil ilə söyləmək deməkdir.

Amentu belədir:
Âmentü billahi ve melaiketihi ve kütübihi ve rüsülihi vel yevmil ahiri ve bilkaderi hayrihi ve şerrihi minallahi teâlâ vel ba'sü ba'del mevti hakkun. Eşhedü en lâ ilahe illallah ve eşhedü enne Muhammeden abdühü ve resülühü.
[Yəni, Allaha, mələklərinə, göndərdiyi kitablarına, peyğəmbərlərinə, axirət gününə, qədərə, xeyirin və şərin Allahdan olduğuna, öldükdən sonra dirilməyə inanıram. Allahdan başqa ilah olmadığına və Muhammed əleyhissəlamın da Allahın qulu və son Peyğəmbəri olduğuna şəhadət edirəm.]
İman, Məhəmməd əleyhissalamın, Peyğəmbər olaraq bildirdiyi dini, ağla, təcrübəyə və fəlsəfəyə uyğun olub olmadığına baxmadan təsdiq etmək yəni qəbul edib, bəyənib, inanmaqdır. Ağla uyğun olduğu üçün təsdiq etmək, ağılı təsdiq etmək olar, Rəsullulahı təsdiq etmək olmaz. Yaxud Elçisini və ağılı birlikdə təsdiq etmək olar ki, o zaman Peyğəmbərə etimad tam olmaz. Tam olmayınca, iman olmaz. Allahu təala, (Onlar qeybə [görmədikləri halda Resulümün bildirdiyi hər şeyə] iman edərlər) buyurur. (Bəqərə 3) Peyğəmbəri də, (Dini [hökmləri, dində bildirilənləri] ağılı ilə ölçəndən daha zərərlisi yoxdur) buyurdu. (Taberani)