махсус тайёрланган МАВЗУ,,,!!!
охиригача ўкинг,.,.,.!!!
Тошлардан курилган касрлари тупроклардан курилган фоний кабрларга алмаштирилди. Бир-бирларига накадар якин бўлмасинлар, уларнинг эгалари кўркувда, харобалар ичида, бир-бирлари билан на кўшничилик ва на улфатчилик алокаларини кила оладилар. Кандай алока килолсинлар?! Ахир улар чиридилар, тупрок остидалар. Тирик эдилар ўлдилар, келишган жасадлари бир тўп суякка айланди. Уларнинг ортидан ахбоблари фарёд чекдилар. Бирок, улар тупроклар остида колдилар. Хайхот, энди улар кандай кайтсинлар?! «″Шояд, колдирган дунёмда солих амалларни килсам″. Йўк, (у асло кайтарилмас) бу факат у айтаётган сўздир. Уларнинг олдиларида то кайта тирилтириладиган Кунларигача бир тўсик (яъни дунё ва охират ўртасини тўсиб турадиган барзах–кабир хаёти) бордир». (Мўъминун:100)
Фараз килингларки, сизлар хам чиридингиз, кабрларда танхо колдингиз. Ишлар тугаб кабрлар очилиб, калблардаги барча нарса келтирилиб, Буюк Подшох хузирига келтирилган ва килинган гунохлар учун калблар титраган, сизлардан пардалар кўтарилиб, барча сир ва айблар очилган кунда «Бу Кунда хар бир жон ўзи килган иш (амали) билан жазоланур». (Гофир: 17)
Аллох таъоло деди: «У (Аллох) ёмонлик(ширк ва гунох амал)ларни килиб ўтган кимсаларни килган амаллари билан жазолагай ва чиройли (тавхид эътикоди, савобли ишлар) амал килган зотларни гўзал (савоб-жаннат) билан мукофотлагай». (Нажм: 31)
"(Сўнг хар бир кишининг) китоби – номаи аъмоли (ўртага) кўйилур. Бас, гунохкорларнинг ундаги (битилган) нарсалардан дахшатга тушиб: ″Бизларга халокат бўлгай, бу кандок китобки, на кичик ва на катта (гунохни) колдирмай, барчасини хисоблаб-битиб кўйибди″, деганларини кўрурсиз. Улар килиб ўтган барча амалларини хозиру нозир холда топурлар. Парвардигорингиз хеч кимга зулм килмас». (Кахф: 49)
Азиз дўстим, у кунни эслаб, у хакда тафаккур килиб кўрдингизми? У кун «Ха-а-кко-(Ha-a-qqo)», «Томматул-Кубро», «Явмул-Залзала» дир ва у кунда одам ўзининг огаси, онаси, отаси, хотини ва фарзандларидан кочади. Хар бир одамнинг у кунда ўзи билан ўзи овора бўлади. «Бас, качон сур чалинганида, (яъни Киёмат койим бўлганида) ана у Кунда уларнинг ўрталарида хеч кандай насл-насаб колмас ва улар бир-бирлари билан савол-жавоб хам кила олмаслар. Энди кимнинг (яхшилик) мезонлари (ёмонлик-гунохларидан) огир келса, бас, ана ўшалар нажот топгувчидирлар. Кимнинг мезонлари енгил бўлса, (яъни ёмонликлари яхши амалларини босиб кетса) бас, ана ўшалар зиёнкордирлар. Улар жаханнамда мангу колгувчидирлар. Уларнинг юзларини ўт куйдириб, бадбашара бўлиб колгувчидирлар». (Мўъминун: 101–104)
«Парвардигорингиз (ахли-эгалари) золим бўлган шахарларни (азоб билан) ушлаганида, мана шундай ушлар. Унинг ушлаши – азоби аламли ва каттикдир. Албатта бу (киссаларда) Охират азобидан кўрккан кишилар учун оят-ибратлар бордир. У Кун барча одамлар тўпланадиган Кундир, хозир бўлинадиган Кундир. Биз уни факат санокли муддатгача таъхир килиб – кечиктириб турамиз, холос. У Кун келганида, бирон жон гапирмас, магар (Оллохнинг) изни билангина гапирур. Бас, у (Кунда хозир бўлган)лар орасида бахтсизи хам бўлур, бахтлиси хам. Сўнг бадбахт кимсалар дўзахда бўлиб, у жойда оху фарёд килурлар». (Худ: 102–106)
Сиз махшаргох ва бутун сизнинг каршингизга кўрсатма берадиган гувохлар турган кун хакида ўйлаб кўрдингизми? Киёмат кунида хасратларнинг бўлиши мукаррардир. Дунёда килинган зулм у кунда зулматларга айланиб ўз эгаларини коплаб оладир. Номалар барча нарсани, хатто, имо-ишораларни хам колдирмай ўз ичига олгандир. Бир гурух жаннатда олий макомларга кўтарилса, бир гурух эса жаханнамнинг энг тубига кулайди. Сиз билан у куннинг ўртасини тўсиб турган нарса сизнинг ўлимингиз холос. Сиз ўлганингиздан сўнг: «Мени кайтаринглар!» дейсиз. Сизга: «Вакт ўтди» дейилади.
Имом Бухорий ва имом Муслим ўзларининг «Сахих» китобларида Абу Хурайра разияллоху анхудан ушбу хадисни ривоят килдилар, расулуллох саллаллоху алайхи ва саллам дедилар: «Одамлар киёмат куни терлайдилар. Уларнинг терлари ерга етмиш газ чукурликка кадар сингади ва ўзларини кулокларига кадар кўмади».
Абу Саид разияллоху анхудан эса бу хадисни ривоят килдилар: «Расулуллох соллаллоху алайхи ва саллам: ″Сўнгра Кўприкни жаханнам устига олиб келинади″— дедилар. Сахобалар: ″Кўприк нима ўзи?″ деб сўрадилар. Расулуллох соллаллоху алайхи ва саллам дедилар: ″Сирпанчик, оёк турмайдиган тойгок нарса. Унинг устида тутувчи ва чангаклар бор. Мўъмин унинг устидан киприк кокишдек, яшиндек, шамолдек ва чопкир отлардек ўтади. Ундан кимдир сог-саломат кутулур, кимдир тилиниб-яраланиб кутулур ва кимдир Жаханнам ўтига улоктирлур. Хатто уларнинг охиргилари судраб олиб ўтилади″».
Кечалари бедор бўлган, жаннатга иштиёклари кучайган: жасадлари нозик, ранглари ўзгарган, хеч бир холатда маломатга эътибор килмаган, нафсларини дунё шахватларидан эртаю кеч мудофаа килган, дунё бозорига кириб олди-сотти килмаган, намоз ва рўза билан тоат ибодатда тиришган кимсалар – улар кандай яхши одамлардир! Сизда хам ана шу сифатлар борми?!
Зайд ибн Мазиддан: «Нега сиз доимо кўркиб йиглайсиз?» деб сўралганида: «Аллох таъоло агар унга осий бўлсам оловга камаб кўйишини баён килди. Аллох номига онт ичиб айтаманки, Аллох агар мени хаммомга камаб кўйиш билан тахдид килса эди, кўз ёшларим куригунига кадар йиглар эдим» — деди.
Ато Суламийга кўп йиглаши хакида дашном берилганида, у: «Мен жаханнам ахли ва уларнинг бошларига келган Аллохнинг азоблари хакида ўйланаман ва ўзимни уларнинг ичига кўйиб кўраман. Оркаларига кўллари богланиб, жаханнам томон судралган нафс йигламай ким йигласин» — деди.
Номалар таркалиб, чап кўлдан олсам
Хатодан сўралса, топмасам жавоб.
Бир дона бўлмаса солих амалим,
Вужудимни камрар ашаддий азоб.
Дунёда гунохла ўтказиб кунлар
Аллохга исённи килдим беомон.
Бугун истигфору, тавба киламан
Аллохдан сўрайман караму эхсон!
Ибн Масъуд разияллоху анху дедилар: «Расулуллох соллаллоху алайхи ва саллам дедилар: ″Жаханнамни киёмат кунида олиб келинади. Унинг етмиш мингта тизгини бўлади. Хар бир тизгинни етмиш минг фаришта тортиб келади″». (Имом Муслим ривояти)
Хой нотавон банда, Анас разияллоху анху ривоят килган ушбу хадисга кулок тут: «Расулуллох соллаллоху алайхи ва саллам бизга шундай бир хутба килдиларки, мен унакасини хеч эшитмагандим.. Русулуллох соллаллоху алайхи ва саллам: ″Агар мен билган нарсаларни билсангиз эди озрок кулар ва кўпрок йиглар эдингиз″ — дедилар. Сахобалар юзларини тўсдилар, улардан пингиллаган йигининг товуши эштиларди». (Муттафакун алайх)
Бошка бир ривоятда шундай дейилган: «Расулуллох соллаллоху алайхи ва саллам: ″Агар мен билган нарсаларни билсангиз эди, озрок кулар ва кўпрок йиглар эдингиз″ — дедилар. Сахобаларга бу кундан кўра каттикрок кун бўлмаган эди. Улар бошларини ўраб, йигладилар».
Абу Зар разияллоху анху деди: «Расулуллох соллаллоху алайхи ва саллам дедилар: "Мен сизлар кўрмаган нарсаларни кўраман ва сизлар эшитмаган нарсаларни эшитаман. Само ингради, у инграшга хаклидир. Чунки, самонинг хар тўрт энлик ерида бир фаришта пешонасини кўйиб, Аллох учун сажда килади. Аллох номига онт ичиб айтаманки, агар мен билган нарсаларни билсангиз эди, озрок кулар ва кўпрок йиглар эдингиз ва кўрпалар устида аёллар билан лаззатланмас, кўчаларга чикиб олиб, Аллох таъолога тазаррулар килган бўлар эдингиз″». (Имом Термизий ривояти хасан хадис)
Хой бечора банда, билингки, сиз тез кунда Аллохнинг хузурида турасиз. Сиз билан унинг ўртасида таржимон бўлмас. Аллох сизни хисоб китоб килиб, сиздан саволлар сўрар. У саволлар учун тўгри жавобларни тайёрлаб кўйинг!
Адий ибн Хотим разияллоху анху деди: «Расулуллох соллаллоху алайхи ва саллам дедилар: ″Сизларнинг хар бирингизга Аллох таъоло гапиради, ўртада таржимон бўлмайди. Сизлардан бирингиз ўнг томонига карайди ва ўзининг килган ишларинигина кўради, чап томонига карайди ва ўзининг килган ишларинигина кўради. Олдига карайди ва каршисида жаханнамдан бошка нарсани кўрмайди. Бас, яримта хурмони садака килиб бўлсада, жаханнамдан сакланинглар!». (Муттафакун алайх)
Азиз дўстим, салаф-солихнинг хаётларига карасангиз, яхши амаллари кўп бўлишига кирамай, Аллохдан кўпрок кўркканларини кўрасиз. Уларнинг ахволларини билиш учун Аллох таъолонинг ушбу оятларининг маъноларини мен билан бирга ўкинг: «Албатта Парвардигорларидан кўркиб хавфда тургувчи кишилар; Парвардигорларининг оятларига иймон келтирган кишилар; Парвардигорларига ширк келтирмайдиган кишилар; (Киёмат кунида хисоб-китоб учун) Парвардигорларига кайтгувчи эканликларидан диллари кўркиб турган холда (камбагал-бечораларга) садакалар берадиган кишилар. Ана ўшаларгина (барчадан) ўзгувчи бўлган холларида яхшиликлар килишга шошурлар». (Мўъминун: 57 – 61)
Имом Термизий ўзининг «ал-Жомеъ» китобида Оиша разияллоху анходан ривоят килади. Оиша онамиз дедилар: «Мен расулуллох соллаллоху алайхи ва салламдан ушбу оят хакида сўрадим ва: ″Улар маст килувчи ичимлик ичдиган ва ўгирлик киладиганларми?″ — дедим. Расулуллох соллаллоху алайхи ва саллам: ″Хой Сиддикнинг кизи, йўк. Улар рўза тутадиган, намоз ўкийдиган, садака берадиган ва (килган бу амаллари) кабул бўлмай колармикин, деб кўркадиан кишилардир. "Ана ўшаларгина (барчадан) ўзгувчи бўлган холларида яхшиликлар килишга шошурлар ″— дедилар».
* Аллох таъоло бахтиёр кишиларни ″яхшиликни (Аллох кабул килмай кўядими, деб) кўркиб киладилар″, бахтикаро кишиларни эса ″ёмонликларни хотиржамлик билан киладилар″, деб сифатлади.
Сахобалар разияллоху анхумнинг хаётлари хакида тафаккур килган киши, уларнинг ўта кўркув билан ишни пухта килишга харакат килганликларини кўради. Биз эса окибатни ўйламаслик, хаддан ошиш ва хотиржамлик ўртасини бирлаштирдик!!
* Абу Бакр Сиддик разияллоху анху: «Кани энди мен мўъминнинг баданидаги бир дона тук бўлсам» — деб орзу килган эдилар.
У киши хакида шундай ривоят хам бор: «У зот бир куни тилларини кўллари билан ушлаб: ″Мени мана шу нарса балоларга мубтало килди″ — деганлар».
* Умар разияллоху анху «Ват-Тур» сурасини ўкиб: «Роббингизнинг азоби албатта вокеъ бўлур» оятига етиб келганларида, юраклари тўлиб йигладилар ва касал бўлиб колдилар. Сахобалар уни кўргани келганларида кўп йиглаганларидан у кишининг юзларида кора чизик – из бўлиб колганини кўрдилар.
* Усмон ибн Аффон разияллоху анху кабр устида келсалар йиглардилар, хатто соколлари хўл бўлиб кетарди. Ва: «Мен жаннат ва жаханнам ўртасида турган пайтимда, уларнинг кайси бирига киришга буюрилар эканман, билмайман. Уларнинг бирига буюрилишдан аввал кулга айлансам хам майли эди» — дердилар.
* Абуд-Дардоъ разияллоху анху дедилар: «Агар ўлимдан сўнг дуч келадиган нарсаларни билсангиз эди, иштаха билан таомланмас, кониб сув ичмас, салкин уйга кириб ўлтирмас, кўкракларингизга уриб кўчага чикиб кетар ва ўз нафсингиз учун йиглар эдингиз! Мен кесиладиган, кейин эса ёкиладиган дарахт бўлишимни орзу киламан (яъни охиратнинг дахшати, хисоб-китобидан кўркиб шундай дер эдилар)».
* Абдуллох ибн Аббос разияллоху анху кўп йиглагани сабабли кўзларидан тушган икки чизик бор эди.
* Абу Зар разияллоху анху: «Кошки эди, дарахт бўлиб колсам. Кошки, яралмасайдим» — дер эди.
У кишига байтул-молдан нафака бермокчи бўлганларида: «Бизнинг согадиган эчкимиз, минадиган эшагимиз, хизматкоримиз, ортикча або (кийим)имиз бор. Мен улар учун хисоб беришдан кўркаман» — дедилар.
* Тамим ад-Дорий «Жосия» сурасини ўкир экан: «Балки ёмонлик-гунохлар касб этган кимсалар Биз уларни хам иймон келтирган ва яхши амаллар килган зотлар каби килишимизни ва хаётлари хам, мамотлари хам (яъни, дунёлари хам, Охиратлари хам мўъминлар билан) баробар бўлишини ўйлагандирлар?! Накадар ёмон (нотўгри) хукм килурлар-а?!». (Жосия: 21) оятига етиб келганида, бу оятни такрор-такрор ўкиди ва тонг отгунига кадар йиглаб чикди.
* Абу Убайда ибнул-Жаррох разияллоху анху: «Мен кўчкор бўлишни, эгаларим сўйиб, шўрвамни ичишларини орзу килардим» — дедилар.
* Молик ибн Дийнор деди: «Робийъ ибн Хусайм разияллоху анхудан кизи: ″Нега одамлар кечалари ухлайди, сиз ухламайсиз?″ — деб сўраганида: «Чунки отангиз ўлимдан кўркади» — деб жавоб бердилар. У киши кечаларни ибодат билан бедор ўтказар эдилар».
Рабийъ ибн Хусайм разияллоху анху кунларнинг бирида Абдуллох ибн Масъуд разияллоху анху билан бирга темирчилар олдидан ўтдилар ва босконнинг дам уриши ва оловнинг ёнишини кўриб, хушдан кетдилар. Абдуллох ибн Масъуд разияллоху анху у кишининг бошида намоз вактига кадар колдилар. Хушларига келмаганларини кўрган Абдуллох ибн Масъуд разияллоху анху у кишини оркараларига кўтариб уйларига олиб кетдилар. Рабийъ бир кеча-кундуз бехуш ётдилар. Беш вакт намозни ўкий олмадилар. Абдуллох ибн Масъуд у зотнинг бошларида эканлар: «Аллох номига онт ичиб айтаманки, мана шу хакикий кўркувдир» — дедилар.
* Ривоят килинишича, Рабийъ разияллоху анху уйида кичик бир хандак казиди. Агар калбида бирон бир догни хис килса ўша хандакка тушиб, ўзини ўлгандек хис этар, килган ишларига афсус чекар ва хаётга яна бир марта кайтишни сўрар ва: «Роббим мени кайтаринглар! Шояд ташлаб келганим дунёда яхши ишларни килсам» — дер эди. Кейин ўзига ўзи жавоб бериб: «Хой Рабийъ, сен кайтдинг! Хой Рабийъ, сен кайтдинг!» — дер эди. Бу килганларининг таъсирида, узок вактлар унда ибодат, тиришкоклик, кайгу ва кўркув белгилари кўринар эди.
Музаний рахимахуллохдан ривоят килинади. У деди: «Мен имом Шофеий рахимахуллохни вафот этишидан аввалги касаллик кунларида зиёрат килдим ва: ″Бугун кандай тонг оттирдингиз?″ — дедим. У: «Мен дунёдан кетган, дўстлардан ажралган, ўлим шаробини ичган, ёмон амалларига дуч келган ва Аллох хузурига келган холатимда тонг оттирдим. Билмайманки, менинг рухим каёкка кетди – жаннатга кетдими, мен уни табрикласам? Ёки жаханнамга кетдими, мен унга таъзия билдирсам?» — деди. Сўнгра йиглади ва ушбу байтларни ўкиди:
Юрагим сикилиб, калбим корайса,
Умидимни афвингга килдим мен нарвон
Гунохим на кадар буюк бўлсада
Афвинг гунохимдан буюк хар замон.
Гунохларни афв этдинг доимо
Кўрсатиб кўп эхсон ва кўплаб карам
Сенсиз, обид Шайтондан саклана олмас
Фитналарга тушганидек отамиз Одам!
* Умар ибн Абдулазиз разияллоху анху бомдод намозини ўкиганидан сўнг куръони Каримни кўлига олар, кўз ёшлари соколини ювар, азоб зикр килинган оятларга етиб келса, ўзини йигидан тўхтатолмай, куёш чиккунига кадар бошка оятга ўта олмас эди.
* Суфён рахимахуллох деди: «Умар ибн Абдулазиз разияллоху анху дўстлари сухбатлашса-да хомуш турар эди. Унга: ″Эй амирал мўъмуминийн, нега гапирмайсиз?″ — деб сўралди: ″Мен жаннат ахлларининг жаннатда бир-бирларини кандай зиёрат килишлари, жаханнам ахиллари жаханнамда кандай дод-фарёд килишлари хакида ўйлаётган эдим″ — деди ва йиглаб юборди».
Хой хар куни бир довонни ошиб ўтган, номалари барча амалларини ёзиб кўяётган, огохлантирувчиларнинг тинимсиз танбехларига эътибор бермаётган, насихатгўйнинг насихатига кулок солмаётган, хидоят нури балксада кўра олмаган ва хатто фикрлай олмаган банда, кандай яшасанг яша, хали олдингда дахшатга солувчи зилзила ва хисоб-китоб бор. Сен баданингни хохлаганингдек лаззатга тўйдир, барибир бир кун у куртларга ем бўлар!
Азиз дўстим, кунларингни бехуда зое этма! Чунки, улар сенинг сармоянгдир. Модомики ўз сармоянгга эга экансан, фойда олишга хам хакли бўласан. Охират матолари сенинг ушбу кунларингда арзондир. Арзонлик пайтида охират матоларини жамлаш учун тириш! Чунки, бу матолар киммат бўлган кун тезда келиб колиши мумкин. Арзончилик кунлари у матоларни кўпайтир!. Сен уни бугунгина топишинг мумкин:
Унутма, махшарда шафкатга мухтож
бўлиб, ялангочу хайрон коласан.
Жаханнам хайкирар гунохкорларга
Аллохни бахайбат холда кўрасан.
Номалар кўлингда, хайронсан ўкиб
Унда гунохларнинг барчалари бор
Аллох дер: «Хой менинг фаришталарим,
Осийни жаханнамга отинг, килиб хор».
Аллох таъолодан барчамизни охират учун тайёрланишга, афсус чекишга муваффак килиши, ўлимдан сўнг кайта хаёт дунёсига кайтишни умид килмайдиган кимсалардан бўлишимиз хамда ўзимиз ва барча мусулмонларга кабр синовларини енгил килишини сўраймиз.
Аллох пайгамбаримиз, унинг оиласи ва сахобаларига салавот ва саломлар йўлласин. омийн
Присоединяйтесь — мы покажем вам много интересного
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 5
alodan.Men
g'aribga gunoxlar xamrox.Izn
sòrab Allox Taollodan.Ummatim
deng yo rusulollox.Goxo qopdim
köngil mexrini.Unutgandek
xadis sexrini.Begonaga
chiqarmang meni.Ummatim
deng yo rasulollox.Kecha bazan
qazo qadardan.Qörqib yurdim
jami xatardan.Ajratmayin xavzi
kavsardan.Ummatim deng yo
rasulollox.Közimda dard
uyg'otdi g'ubor.Yuragimda ichdi
bog' qator.Lekin manglayida
namoz izi bor.Ummatim deng
yo rasulollox.Qiyomatni eslasam
takror.Botqoqzorga aylanar
gulzor.Axlim bilan turibman
bedor.Ummatim deng yo
rasulollox.Qizartirib yursamda
yuzni.Uzmasamda faxrdan
közni.Payg'ambarim deganman
sizni.Ummatim deng yo
rasulollox.Gunoxlarim köp men
xam bir banda.Ammo quyosh
sharqa botganda.Qiyomatni
tongi otganda.Ummatim deng
rasulollox.Alloxga xamd xamon
ketmadi.Sizga bölgan qalb
muxabbati.Qalbimdagi iymon
xurmati.UMMATIM DENG YO
RASULOLLOX...
разияллоҳу анҳу
ривоят қилади: Ансорлардан
бир йигит келиб: Ё Расулуллоҳ,
менга зино қилишга рухсат
беринг?,– деб сўради.
Саҳобалар унинг олдига келиб
дашном бериб: Ундай дема!,–
дейишди. Буни кўрган
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи
ва саллам унга: «Яқинлаш!»–
дедилар. Йигит Расулуллоҳ
соллаллоҳу алайҳи ва салламга
яқинлашиб, ўтирди. Расулуллоҳ
соллаллоҳу алайҳи ва саллам
унга: «Онангга (зино қилишини)
ёқтирасанми?»– деб сўрадилар.
Йигит: Аллоҳ номига онт ичиб
айтаманки, Аллоҳ мени сизга
фидо қилсин ё Расулуллоҳ,
йўқ!,– деб жавоб берди.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи
ва саллам: «Одамлар ҳам
оналарига (зино қилинишини)
ёқтирмайдилар. Қизингга (зино
қилинишини) ёқтирасанми?»–
дедилар. Йигит: Аллоҳ номига
онт ичиб айтаманки, Аллоҳ
мени сизга фидо қилсин, йўқ!,–
деб жавоб берди. Расулуллоҳ
соллаллоҳу алайҳи ва саллам:
«Одамлар ҳам қизларига (зино
қилинишини) ёқтирмайдилар.
Синглингга (зино қилинишини)
ёқтирасанми?»– дедилар.
Йигит: Аллоҳ номига онт ...ЕщёАбу Ҳурайра
разияллоҳу анҳу
ривоят қилади: Ансорлардан
бир йигит келиб: Ё Расулуллоҳ,
менга зино қилишга рухсат
беринг?,– деб сўради.
Саҳобалар унинг олдига келиб
дашном бериб: Ундай дема!,–
дейишди. Буни кўрган
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи
ва саллам унга: «Яқинлаш!»–
дедилар. Йигит Расулуллоҳ
соллаллоҳу алайҳи ва салламга
яқинлашиб, ўтирди. Расулуллоҳ
соллаллоҳу алайҳи ва саллам
унга: «Онангга (зино қилишини)
ёқтирасанми?»– деб сўрадилар.
Йигит: Аллоҳ номига онт ичиб
айтаманки, Аллоҳ мени сизга
фидо қилсин ё Расулуллоҳ,
йўқ!,– деб жавоб берди.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи
ва саллам: «Одамлар ҳам
оналарига (зино қилинишини)
ёқтирмайдилар. Қизингга (зино
қилинишини) ёқтирасанми?»–
дедилар. Йигит: Аллоҳ номига
онт ичиб айтаманки, Аллоҳ
мени сизга фидо қилсин, йўқ!,–
деб жавоб берди. Расулуллоҳ
соллаллоҳу алайҳи ва саллам:
«Одамлар ҳам қизларига (зино
қилинишини) ёқтирмайдилар.
Синглингга (зино қилинишини)
ёқтирасанми?»– дедилар.
Йигит: Аллоҳ номига онт ичиб
айтаманки, Аллоҳ мени сизга
фидо қилсин, йўқ!,– деб жавоб
берди. Расулуллоҳ соллаллоҳу
алайҳи ва саллам: «Одамлар
ҳам опа–сингилларига (зино
қилинишини) ёқтирмайдилар.
Аммангга (зино қилишини)
ёқтирасанми?»– деб сўрадилар.
Йигит: Аллоҳ номига онт ичиб
айтаманки, Аллоҳ мени сизга
фидо қилсин ё Расулуллоҳ,
йўқ!,– деб жавоб берди.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи
ва саллам: «Одамлар ҳам
аммаларига (зино қилинишини)
ёқтирмайдилар. Холангга (зино
қилинишини) ёқтирасанми?»–
дедилар. Йигит: Аллоҳ номига
онт ичиб айтаманки, Аллоҳ
мени сизга фидо қилсин ё
Расулуллоҳ, йўқ!,– деб жавоб
берди. Расулуллоҳ соллаллоҳу
алайҳи ва саллам: «Одамлар
ҳам холаларига (зино
қилинишини) ёқтирмайдилар»–
дедилар ва йигитга қараб,
қўлларини унинг кўксига қўйиб:
«Аллоҳим, унинг гуноҳини
мағфират қил, қалбини покла
ва таносил аъзосини
(гуноҳлардан) асра!»– де(б дуо
қил)дилар. Абу Ҳурайра
разияллоҳу анҳу айтди:
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи
ва салламнинг дуоси ва
баракаси боис мазкур йигит ҳеч
қачон ҳаром нарсага боқмади
ва тузалиб, кўнгли оқ бўлди.