ისე უეცრად , თითქოს არსაიდან,გამოჩნდი ,
წვიმის წვეთს მოასწარი ჩემს გულში შემოხწევა.
გული ბობქრობდა , წამი არ გასულა შენზე არ მეფიქრა,
ძილის წინ ვღაღადებდი და ღმერთს შევთხოვდი ,
იქნებ ოდესმე სადმე შემახვედრო,
ჩემი გულის ვარდი, და დღეებმა ჩაიქროლეს...
რო არველოდი იმ წამს გამოჩნდა
, შევამჩნიე და გულიც აბობოქრდა ,
დავიმორცხვე და თავი დავხარე,
ვიცანი, ვიცანი ,ნამდვილად ის იყო,
ვინც სიზრმებში მოსვენებას არ მაძლევდა,
მისვლა ვერ გავბედე,
ჩუმად ,მორცხვად მთელი გზა მივჰყვებოდი
ვცადე დამეძახა ,თითქოს შეძახილით მაგრამ,
უცუმრად გავკიოდი მის სახელს
, მაგრამ მან ვერ გაიგონა, მივუახლოვდი,
მაგრამ,ნაბიჯს აუჩქარა და იქვე მოსახვევსი შემასწრო,
ვუყურებდი და გული მისკენ მიიწევდაა,
მადლობა უფალო მას რომ
თითქოს ცხოვრება უმალვე გაჩერდა
თითქოს უეცრად გაქრა აისი
თითქოს ყოვივე გააქრო განგებამ
და როგორ ვცხოვრობდი მე თვითონ არ ვიცი
თითქოს ირგვლივ გამეფდა წყვდიადი
თითქოს მზე გაქყვა გემს სიბნელეში
მხიარულება გაქრა უკვალოდ და
სიამაყემ დაჯაბნა ხალისი
თუმცა გათენდა დღე მშვენიერი
მოულოდნელი გასაოცარი
და ის გამოჩნდა როგორც იმედი
როგორც წყლის წვეთი საოცარი
შემოიტანა მან სიხალისე
სიყვარული და თბილი გრძნობები
და ის დარჩება აქ სამუდამოდ
ვით სამუდამო არის გრძნობები
Мы не крутые, но крутые тянутся к нам. Мы не воры в законе, но люди с понятием ценят нас. Мы не вооружены, но всегда опасны. Нас негде не ждут, но нам везде рады. Нас мало, но мы едины. Мы те, которых называют братьями!