Ես նախընտրում բոցը կրակի

Քանց թե այրվեմ բոցերում սիրո:
Երկուսսն ել նույնն էն, սկզբում տաքեն իսկ հետո պաղում,
Բայց սիրո բոցը մարելուց իր հետ քեզ է կործանում:
Բոցը կրակի չի լինում անմար՝
Ինչքան կերակրես էդքան էլ կուտի,
Իսկ սիրո բոցը սնվում է քեզնով:
Իսկ միթե ծնվել եմ,որ դառնամ մոխիր
Երբ դեռ առջևում հողն է ինձ սպասում: