" დუმილში  ვმარტოობ "

უაზროდ ვფურცლავ არეულ ფიქრებს..

არეულ ყველაფერს სიცოცხლით დავჩემდი...

გაფლანგულ ფულივით არ ვნანობ სიტყვებს..

რასაც რომ სხვითვის ნუგეშად ვამბობდი..

ვლოცულობ...მზესავით სითბო აქვს ნუგეშს..

ამ ქვეყნის დიდებას არასდროს ვნებდები..

ოდესმე შენს ხელებს თუ მანდობ გულზე..

რად მათბობ მზესავით იმ წამსვე მიხვდები..

მთვარიან ღამეებს შევნატრი ლოთივით..

მთვარე ხომ სევდაა ..სევდაა მთვარეე..

რატოა სხეული მრუში და ორ-პირი..

გული კი სანთელი სიცოცხლის მნათე..

ვერაფერს ვერ გეტყვი, სიტყვები ცოტაა..

დუმილიც ხმაურობს თუ ამჩნევ მზერაში ..

ძვირფასო ახლა ხომ ხმაური მოდაა..

დუმილში ვმარტოობ, მაგ თვალთა ცქერაში..

უაზროდ ვფურცლავ არეულ ფიქრებს..

არეულ ყველაფერს სიცოცხლით დავჩემდი...

გაფლანგულ ფულივით არ ვნანობ სიტყვებს..

რასაც რომ სხვითვის ნუგეშად ვამბობდი..ზ.ბ.