ალბათ სიყვარულს სჭირდება ნიჭი

ახლა სასმელზე მეტად შენ მათრობ
შემოგიტოვეს გულში დარდებმა
შენი ტუჩები მე მაშინ მათბობს
როცა სიცოცხლეც აღარ მინდება
შტორმში მოყოლილ თოლიის განცდით
თაფლისფერ თვალებს სარკმელში ვუცდი
ჩემო ძვირფასო ისე მჭირდები
როგორც მშიერ ბავშვს სჭირდება პური
ხობლისფერ ტანზე შეგახებ თითებს
აზრი მერევა უშენოდ შეშლილს
და როგორც მეხი სწვავდეს ხის ტოტებს
ასე მეწევება ფიქრში ხელები
ნეტა ბრმის თვალებს რას უზავს ნისლი
როცა ისედაც ვერაფერს ვხედავს
ალბათ სიყვარულს სჭირდება ნიჭი
როგორც ობოლ ბავშვს სჭირდება დედა
დარდი ფრიალებს თიატრის ფარდად
ქუჩაში ცრემლი მოსწყდება გლახას
მე თუ სიყვარულ ვმათხოვრობ წამლად
მას ლუკმა პური ფული არააქვს
რამდენი ნატვრა არსებოსბ ქვეყნად
მე ყველა ნატვრის ძალით გინატრებ
რამდენი გულიც განიცდის გრძნობას
ყველაზე მეტად მე შეგიყვარებ...ზ.ბ.