Было ў мяне вясковае дзяцінства, Вясковыя канікулы былі. Люблю ўсім сэрцам гэтыя мясціны, Дзе з працай хутка праляталі дні. Мяне будзіў спеў пеўня летнім ранкам, Або я чула: дзед кляпаў касу. І мы хутчэй выскоквалі на ганак, А тут бабуля: «Малако нясу» Знаёма бураковае мне поле, Куды з матыкамі праз вёску йшлі. Хоць хныкалі, што цяжкая ў нас доля, А ведалі: праполак будзе тры! Мы ведалі: паспелі ўжо чарніцы, А гэта значыць: трэба іх збіраць. Насілі ад калодзежа вадзіцу, Стараліся бацькам дапамагаць. Кароў таксама пасвіць памагалі, Варочаць сена і стагi таптаць. Цяпер мы ўсе даўно павырасталі, А гэтага дзяцінства не забыць!!! Хапала часу пасядзець на лаўцы, Пажартаваць ды песні паспяваць, Схадзіць у суботу вечарам на танцы Ды яблыкаў чужых уначы нарваць. Вясковае было маё дзяцінства, Вясковае юнацтва ўжо прайшло. Калі бываю зноў я ў тых мясцінах, У сэрцы нараджаецца цяпло!