რა კარგი იყო, რა ტკბილი,
პატარაობის ასაკი...
პრობლემა რაა არიცი,
გულის ტკივილიც არარის...
პატარა რომ ხარ რაიცი,
თუ რას გიმზადებს ცხოვრება...
მხოლოდ ერთ რამეს განიცდი,
რომ გაქვს ზღაპრული ოცნება.
მუხლებთან ალბომს დავიდებ,
ვათვალიერებ ფოტოებს,
წარსულში ვმოგზაურობ და
ვცდილობ არ ავყვე გრძნობებს.
ნოსტალგიური ფიქრებით...
ნოსტალგიური გონებით...
ვიხსენებ განვლილ ცხოვრებას
მოტკბო-მომწარო გრძნობებით!
სევდა მიპყრობს და ვოცნებობ
წარსულში დაბრუნებაზე,
ამავდროულად ფიცსაც ვდებ
წამების ერთგულებაზე...
კვლავ მინდა ვიყო პატარა,
გავშალო ფრთები ოცნების,
რომ ამოვიდეს ლამაზად
ყვავილი უდარდელობის...
ძალიან ბევრი გამიგებს,
ამაზე მეტიც ამიგდებს,
მაგრამ მე ვიცი, ამასაც
უფალი ამატანინებს!
მეტყვიან პატარა ხარო,
რაღას ოცნებობ ფუჭადო,
ნეტავი შენი ცხოვრება
ასე რამ გაამუქაო...
ის კი არავინ არ იცის,
რასაც კი გულით განვიცდი...
ჩემი ცხოვრების რთული გზა
ქვეყნად არავინ არ იცის...
ასაკს ხომ წლებით ითვლიან?
ისმის ასეთი კითხვები,
მე კი სულ სხვა მაქვს ფიქრები...
ასაკს კი გამოითვლიან
გამოცდილების მიხედვით...
მე თავს პატარად არავთვლი,
რადგან მაქვს გამოცდილება
რთული ცხოვრებით ცხოვრების...
ჩემით კი გამოვლინდება
დიდი სურვილი ცხონების!
მხოლოდ მინდოდა, რომ მეთქვა,
ასაკი წლები არ არის,
ასაკს ითვლიან ცხოვრებით!
ამ უკანასკნელს იცოდეთ,
რომ დიდი აზრი არააქვს...
თუ სიყვარული თანაგაქვს,
ასაკს ხომ აზრი არააქვს!
სიყვარულისთვის იცხოვრეთ
და ეს კი მუდამ იცოდეთ,
უფლის ნებაა სიცოცხლე...
მისი მცნებებით იცოცხლეთ!
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 11