Այս ի՜նչ բան է կատարվում,

Ի՜նչ կատակ է սա։
Մոլորվեցինք անտառում,
Ի՞նչ անենք, ասա։
Մոլորվեցինք անտառում,
Մնացինք մոլոր...
Տագնապներ են արթնանում
Հիմա շուրջ֊բոլոր։
Մութը մթով է լցվել,
Ցերեկն ու՞ր մնաց,
Աստղը քնով է անցել,
Մնացել քնած։
Էլ ճամփան ու՞մ հարցնենք,
Ու՞մ հույսին մնանք...
Ախ, տեսնես ու՞ր կհասնենք,
Որ այսպես գնանք։
Մացառներին հարցնենք,
Ի՞նչ ասեն նրանք,
Նրանց ուզածն էլ այն է,
Որ այստեղ մնանք։
Քամու՞ վրա հույս դնել,
Չէ, քամի է նա,
Նա մեզ կարող է տանել-
Ուր որ կամենա...
-Չկորցնենք իրարու,
Մենակ չմնանք,
Մինչև գտնենք մի առու
Նրա հետ գնանք։
Գնանք, ուր որ կտանի,
Նա սուտ չի ասում,
Ուր էլ գնա, իր ճամփին
Մարդ է սպասում։
Համո Սահյան