Ոչ աշխարհն ինձ հասկացավ, ոչ էլ ես այս աշխարհին`

Սխալ դարում ծնվեցի, կամ էլ սխալ տեղանքում,
Ոչ արևս մայր մտավ, ոչ լույս տվեց` մի կարգին,
Ես էլ կյանքս չապրեցի` օր-գիշերվա արանքում։
Ոչ մարդիկ ինձ հասկացան ,ոչ էլ ես այս ամբոխին`
Սխալ մարդկանց ընտրեցի կամ սխալ եմ ինքս, ես,
Ոչ քնելս հասկացա, ոչ էլ իմ աչքը բացին,
Իսկ ես սերս թաղեցի` որ չուղարկեմ նվեր քեզ։
Ոչ վերևից են կանչում, ոչ տեղ տալիս ներքևում`
Սխալ աշխարհ ընտրեցի, կամ էլ սխալ շրջապատ,
Ոչ տողերս կարդացին, ոչ ձայն տվին երգելու`
Իսկ ես կյանքս տվեցի ու հեռացա լուռ հանդարտ։
Ոչ հող տվին որ թաղվեմ, ոչ դիակս այրեցին,
Սխալ մարդիկ կանչեցի` իմ թաղմանը` սգալու,
Ոչ կենացս խմեցին, ոչ արտասուք արեցին`
Ու ժպիտով գցեցին` առանց մի պահ գթալու...
#Սուրեն_Ղազարյան
#Ես_Բանաստեղծ_Չդարձա