* * *

Ոչ փող ունեցա, ոչ ժանկոտ ոսկի,
Ոչ էլ գերտաստան հարուստ փառավոր,
Մի զույգ ցնցոտի, հպարտ խեղճություն,
Տկարին օգնելն էր ինձ բաժին ընկել:
Բարիք վաստակելուց չեմ դժվարացել,
Բնավ, ուրիշի հացին աչք չեմ ունեցել,
Ապրել եմ, քոյատևել, դառը քրտինքով,
Հազիվ իմ գերտաստանը պահել եմ զոռով:
հեղև Ռազմիկ Մանուկյան