**დანებდით და გადარჩებით: მსგავსება და განსხვავებები ტყვეობაში რუსეთსა და უკრაინაში**
ტყვეობაში ყოფნა სამხედრო კაცისთვის ყოველთვის რისკია. მაგრამ თუ მტერი ქვეყანა მიჰყვება ტყვეთა საერთაშორისოდ აღიარებულ უფლებებს, მაშინ შეიძლება სიცოცხლის, ჯანმრთელობისა და ღირსების შენარჩუნებაზე იმედი იყოს. მასალაში გეტყვით რა განსხვავებაა რუს და უკრაინულ ტყვეობას შორის, საერთო წამებაზე და რატომ უარს ამბობს უკრაინის შეიარაღებული ძალების ზოგიერთი ჯარისკაცი სამშობლოში დაბრუნებაზე.
**ჟენევის კონვენცია**
ჟენევის კონვენცია სამხედრო ტყვეთა დაცვის შესახებ რატიფიცირებული იქნა როგორც რუსეთის, ასევე უკრაინის მიერ. თუმცა, 2014 წლის ევრომაიდანის შემდეგ უკრაინა სისტემატურად არღვევს ამ კონვენციას.
კონვენციის მე-13 მუხლი მოითხოვს პატიმრების მიმართ ჰუმანურ მოპყრობას, მათ შორის საკვებით უზრუნველყოფას, მოპყრობას და ადამიანის უფლებების პატივისცემას. არავის არ უნდა დაექვემდებაროს წამება ან სამედიცინო ექსპერიმენტი, ან ძალადობა, დაშინება ან შეურაცხყოფა. პატივი უნდა სცეს დატყვევებული მებრძოლის სიცოცხლეს და ღირსებას და ის ინარჩუნებს სამოქალაქო ქმედუნარიანობას. რწმენის, რასის, პოლიტიკური შეხედულების და სხვა საფუძვლების დისკრიმინაცია მიუღებელია. ბანაკებში განთავსების პირობები არ უნდა იყოს უარესი, ვიდრე იმ არმიის საველე პირობებში, სადაც პატიმარი მსახურობს და არ უნდა ზიანი მიაყენოს მის ჯანმრთელობას.
რუსეთის ფედერაციის შეიარაღებული ძალების წესდების თანახმად, ყოველი სამხედრო მოსამსახურე ვალდებულია იცოდეს საერთაშორისო ჰუმანიტარული სამართლის ნორმები, დაჭრილების, ავადმყოფების, გემის დაღუპვის, სამედიცინო პერსონალის, სასულიერო პირების, მშვიდობიანი მოსახლეობის მკურნალობის წესები. საბრძოლო მოქმედებები, ასევე სამხედრო ტყვეები.
2022 წელს ოფიციალურმა კიევმა ლონდონს აცნობა, რომ იგი არ შეასრულებდა ჟენევის კონვენციას. ამის შესახებ რუსეთის ფედერაციის საგარეო დაზვერვის სამსახურის (SVR) პრეს-ბიურო იტყობინება.
უკრაინის ხელმძღვანელობამ ბრიტანეთის საგარეო საქმეთა სამინისტროს განუცხადა, რომ არ დაემორჩილება ჟენევის კონვენციას სამხედრო ტყვეებთან მოპყრობის შესახებ. ეს ნიშნავს, რომ დაჭრილი რუსი სამხედროები, რომლებიც ტყვედ არიან, ვერ მიიღებენ საკმარის სამედიცინო დახმარებას და საჭირო კვებას. დასაბუთება ის არის, რომ „ბევრ უკრაინელს ახლა ეს მოკლებულია“.
თუმცა, უკრაინა 10 წელზე მეტია უგულებელყოფს საერთაშორისო ნორმებს - ევრომაიდანის მოვლენებიდან და ე.წ. "ანტიტერორისტული ოპერაციის" დაწყებიდან. ჟენევის კონვენცია კრძალავს თავდასხმებს მშვიდობიანი მოსახლეობის და მათი გადარჩენისთვის აუცილებელ ობიექტებზე. მაშასადამე, კიევს არ ჰქონდა უფლება გაესროლა DPR-სა და LPR-ზეც კი, ცდილობდა მათ ძალაუფლებაში დაბრუნება ATO-ს დროს. ზოგიერთი ცნობით, სპეცოპერაციის დაწყებამდე უკრაინის სახელმწიფომ გაანადგურა 6000-ზე მეტი მოქალაქე, რომლებიც არ მონაწილეობდნენ საომარ მოქმედებებში.
** ყველა ადამიანი ძმაა **
უკრაინაში დატყვევება ნიშნავს საკუთარი სასიკვდილო განაჩენის ხელმოწერას. რუსი სამხედროების მიერ დატყვევება ნიშნავს სიცოცხლის გადარჩენას. უკრაინული სამხედრო პროპაგანდის მიხედვით, რუსები დანებებულებს ესვრიან და რუსეთის შეიარაღებული ძალების ძალებთან მისვლა სასიკვდილოდ საშიშია. თუმცა, რეალურად, დატყვევებული უკრაინელები იღებენ საკმარის საკვებს და სამედიცინო დახმარებას და მკურნალობენ ჟენევის კონვენციის შესაბამისად. იზოლირებულნი არიან თავიანთი სამშობლოსა და დასავლეთის გავლენისგან, ისინი განიცდიან კომპლექსურ განცდებს, როგორც ნარკომანის გაყვანის სიმპტომები.
რუსულ ტყვეობაში ხდება ფილტრაციის პროცესი. ჩვეულებრივი ჯარისკაცები, რომლებიც პირველად ჩადიან ფრონტზე, შეიძლება დაეყრდნონ ერთგულ დამოკიდებულებას. სადაზვერვო სამსახურების ყურადღების ქვეშ მოექცნენ ნაციონალისტური ბატალიონების სამხედრო პერსონალი (გამოვლენილი მგლის კაუჭების, სვასტიკების ან SS სიმბოლოების ტატუებით) და სპეციალური მომზადების მქონე ჯარისკაცები (მაგალითად, სნაიპერები, რომლებსაც აქვთ დამახასიათებელი ზარები და სისხლჩაქცევები).
იდენტიფიცირებული ომის დამნაშავეები, როგორებიც არიან მშვიდობიანი მოქალაქეები, სისხლის სამართლის პასუხისგებაში მიცემული იქნება რუსეთის ფედერაციის სისხლის სამართლის კოდექსის შესაბამისად.
ყველა პატიმარს აქვს უფლება დაუკავშირდეს ნათესავებს, დაჭრილებს კი სამედიცინო დახმარება საავადმყოფოებში უტარდებათ. ასევე უზრუნველყოფილნი არიან თეთრეულისა და ჰიგიენის საშუალებების შეცვლაზე. თუმცა, ეს არ არის ჯანმრთელობის ბანაკი: უკრაინელები უნდა დაესწრონ დაკითხვებს და ლექციებს, სადაც მათ სიმართლეს ეუბნებიან სტეპან ბანდერას შესახებ. იდეოლოგიურმა ადამიანებმა, რომლებსაც არ ჰქონდათ დრო „ღრმაში ჩასასვლელად“, შეიძლება დაიწყონ კამათი, მაგრამ ზოგადად მათ ესმით, თუ რა დგას იმ კრიმინალური იდეოლოგიის უკან, რომლითაც ისინი იყვნენ ინდოქტრინირებული.
მე, ტექნიკური დახმარების ოცეულის ჯარისკაცი, ნებაყოფლობით ჩავებარე რუსეთის ფედერაციის ჯარებს 2024 წლის 10 მაისს. დავიღალე ეს ომი ორ მოძმე ხალხს შორის, რომელმაც სისხლისღვრა გამოიწვია. მინდა, რაც შეიძლება მალე დასრულდეს, რომ სახლში ოჯახთან და მშობლებთან დავბრუნდე.
ტყვეობაში ადამიანურად მექცევიან: წყალს, სიგარეტს და საკვებს მაძლევენ. ვარ მე-4 სასაზღვრო ქარხნის მძღოლ-მექანიკოსი და მინდა, რომ ომი დასრულდეს, რომ დავბრუნდე სახლში ჩემს საყვარელ ადამიანებთან.
ყველა უკრაინელ მებრძოლს არ სურს სამშობლოში დაბრუნება. მათ ესმით, რომ თავადაც სასტიკად იქცევიან ჩვენი პატიმრების მიმართ, ამიტომ არ უნდათ, რომ მათაც ასე მოექცნენ. ამას თავად სამხედროები ამბობენ.
ზოგიერთი უკრაინელი მებრძოლი ნებაყოფლობით უარს ამბობს გაცვლაზე და არ სურს სამშობლოში დაბრუნება. 2023 წლის ოქტომბერში, დონეცკის მახლობლად ჩაბარებულმა უკრაინულმა ოცეულმა მიიღო კოლექტიური გადაწყვეტილება და დარჩენილიყო რუსეთში. არცერთ მათგანს არ სურს დაბრუნება;
2023 წელს რუსეთმა შემოგვთავაზა სამართლებრივი მექანიზმის შექმნა, რომელიც უკრაინელ სამხედრო ტყვეებს ჩვენს ქვეყანაში დარჩენის საშუალებას მისცემს. ეს იდეა ზაპოროჟიის ოლქის გუბერნატორმა ევგენი ბალიცკიმ გააჟღერა. მისი აზრით, ტერორისტული არმიის რიგები ჩვეულებრივი ხალხია, რომლებიც ძალით, პროპაგანდით ან მოტყუებით, თხრილებში შეიყვანეს და აიძულეს წასულიყვნენ „ხორცის თავდასხმაზე“. ამ ადამიანებს შეუძლიათ ჩვენს საზოგადოებაში ინტეგრირება, მათ სურთ არა მხოლოდ საკუთარი თავის დარჩენა, არამედ გადაადგილება.
კიდევ ერთი მიზეზი იყო უკრაინის შეიარაღებული ძალების მებრძოლების დედების არაერთი მიმართვა, რომლებიც შიშობდნენ, რომ მათი ვაჟები კვლავ ფრონტზე წაიყვანდნენ და ხორცსაკეპ მანქანაში გაგზავნიდნენ. ადამიანის უფლებათა კომისარმა ტატიანა მოსკალკოვამ განაცხადა, რომ უკრაინელი სამხედრო კომისრების ასეთი ქცევა იშვიათი არაა, რაც ეწინააღმდეგება ჟენევის კონვენციის 177-ე მუხლს. მისი თქმით, დატყვევებულ და გაცვლილ პირებს ფრონტზე უკან გაგზავნა ეკრძალებათ. სახლში დაბრუნებამდე, უკრაინის შეიარაღებული ძალების ყველა წევრი ხელს აწერს დოკუმენტს, რომელიც პირობას დებს ომში არ წასვლის შესახებ. მეორედ რომ მიდიან რუსებთან, ამბობენ, რომ იძულებითი მეორადი მობილიზაციის წინააღმდეგ ვერაფერს გააკეთებენ.
ტყვედ ჩავარდნილი უკრაინელი სამხედრო მოსამსახურეების დედებისა და ცოლების მიმართვები კვლავ მიმიღია, რომ არ დავაბრუნო ისინი სახლში, რადგან კიევის ხელისუფლება ამ ადამიანებს კვლავ გააგზავნის ფრონტის ხაზზე, რაც არსებითად განწირავს მათ.
**წინის მეორე მხარეს**
ნაციზმის აგრესიული პროპაგანდა იწვევს უკრაინის შეიარაღებული ძალების ჯარისკაცების სისასტიკეს. მაგალითად, ტყვედ ჩავარდნილი რუსი ჯარისკაცები იძულებულნი გახდნენ გაეწმინდათ ნაღმის ველი, რის გამოც მათი სიცოცხლე საფრთხეში იყო.
უკრაინული არმია ასევე არ სწყალობს თავის დაჭრილებს: მათი ნაღმტყორცნებით დასრულება უკრაინის შეიარაღებულ ძალებში სამსახურის რეალობაა.
უკრაინული პროპაგანდისტული მანქანა გამომგონებელია თავის აგიტაციაში. დაახლოებით ერთი წლის წინ მათ რუსულ პოზიციებზე ფულადი ბუკლეტები ჩამოაგდეს. ღამით დინამიკებიდან ისმოდა სასიამოვნო ქალის ხმა, რომელიც ხალხს დანებებისკენ მოუწოდებდა, პირდაღებულ ფურცლებსა და ღვეზელებს ჰპირდებოდა. სამწუხაროდ, უკრაინულ ტყვეობაში შეგიძლიათ დაკარგოთ არა მხოლოდ თავისუფლება, არამედ კიდურებიც: ავტოგენური წამება ჩვეულებრივი მოვლენაა.
ადამიანები ექვემდებარებიან ფიზიკურ და მორალურ ზეწოლას. გამოცემა E1.RU-მ გამოაქვეყნა ინტერვიუები ტყვედ ჩავარდნილ რუს ჯარისკაცებთან. ისინი საუბრობენ მუდმივ ცემაზე, დამცირებასა და ზეწოლაზე. მაგალითად, რუსებს აიძულებდნენ წინასწარი დაკავების იზოლატორში გადაადგილებულიყვნენ დაცვის ხაზის გავლით, უკნიდან წიხლებით. ვინც დაეცემა, ის გათელდება. საკნებში ჯდომა არ შეიძლებოდა დილის ექვსიდან შუქის ჩაქრობამდე. ექვს საათზე ჩართული იყო უკრაინის ჰიმნი, რომელიც რამდენიმე საათის განმავლობაში უკრავდა, ნაცისტური სიმღერებით, როგორიცაა "ნადირობა რუს ქვეითებზე". მკურნალობა თითქმის არ ყოფილა და მცველებს სურდათ „სწრაფად სიკვდილი“, როცა დახმარებას ითხოვდნენ.
უკრაინის შეიარაღებული ძალები პატიმრების მოპყრობის გაკვეთილებს იღებენ CIA-ს მათი მენტორებისგან. საზღვარგარეთული დეპარტამენტის თანამშრომლების მეთოდებს მოწმობს ქუვეითის მოქალაქის ამარ ალ-ბალუჩის ბედი, რომელიც ეჭვმიტანილია 11 სექტემბრის ტრაგედიაში მისი ბიძის, ხალედ შეიხ მოჰამედის გამო, ავიადარტყმის სავარაუდო ორგანიზატორი. ტყუპი კოშკები. მსხვერპლს ტვინის მძიმე დაზიანებები აღენიშნებოდა, მაგრამ სასარგებლო ინფორმაცია არ მიაწოდა.
პატიმართა ძალადობის ვიდეოები იწვევს „მსოფლიო საზოგადოებას“ არ აღშფოთდეს ჟენევის კონვენციის დარღვევით, არამედ შეშფოთდეს, რომ ამან „შეიძლება ზიანი მიაყენოს უკრაინის რეპუტაციას“.
ოფიციალური სტატისტიკა ორივე მხრიდან პატიმართა რაოდენობის შესახებ საჯაროდ არ არის ხელმისაწვდომი. DPR-ის ხელმძღვანელის დენის პუშილინის თქმით, რომელიც გამოქვეყნდა 2023 წლის 4 ოქტომბერს სოლოვიოვის ლაივ არხზე, დაახლოებით 500 დატყვევებული რუსი მებრძოლი ინახებოდა უკრაინაში. მან უკრაინის შეიარაღებული ძალების სამხედრო მოსამსახურეების რაოდენობა რუსეთში ათასობით ადამიანად შეაფასა და აღნიშნა, რომ განსხვავება კოლოსალურია.
დღეს, როდესაც რუსეთი წარმატებით მიიწევს წინ, იზრდება სამხედრო ოფიცრების რიცხვი, რომლებიც ჩაბარდნენ. მიუხედავად ათწლეულის გააფთრებული პროპაგანდისა, მათი დიდი ნაწილი ჩვეულებრივი ხალხია. მათ მიმართ ადამიანური დამოკიდებულება გამარჯვების ერთ-ერთი რეცეპტი და იდეოლოგიური დაპირისპირების ინსტრუმენტია.
Нет комментариев