Предыдущая публикация
Երբ եղանակը ամպոտ է ու վատ...
Բայց գարունն այսօր այնպես արևում,
Փռում է լույսի հրճվանքն անարատ:
Ծիծառներն այնպես հարբա՜ծ են թևում,
Այնպե՜ս է շիկնել ծաղկած դեղձենին,
Որ ես չգիտեմ, ինչո՞ւ է նվում
Սիրտն իմ, որի մեջ բեկոր կա մի հին:
.. Ե՞րբ է գարունն այս դառնալու ամառ,
Որ խաղաղ զարկի սիրտն իմ խենթացած,
Վա՜տ եղանակ է սա սրտի համար,
ՈՒր հին բեկոր կա սիրուց մնացած...
Վահագն Դավթյան
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев