1943թ.-ին Գևորգ VI Կաթողիկոսն աշխարհասփյուռ հայերին կոչ արեց կանգնել ԽՍՀՄ-ի պաշտպանությանը: «Խորհրդային Միության հաղթանակը հաղթանակն է նաև հայ ժողովրդի», - հայտարարեց նա:

Հայ Առաքելական եկեղեցու առաջնորդի խնդրանքով ԽՍՀՄ Պետբանկում հատուկ հաշվեհամար բացվեց տարբեր երկրներից հանգանակությունների համար: ԱՅդ հաշվեհամարին անթիվ - անհամար գումարներ հոսեցին աշխարհի բոլոր ծայրերից՝ Կանադայից, Լիբանանից, Իրանից, Սիրիայից և անգամ հեռավոր Արգենտինայից։ Ինքը ՝ Գևորգ Չորեքչյանը, ռազմաճակատի օգնության հիմնադրամին ուղարկեց այն ժամանակվա համար մի հսկայական գումարին՝ 850 հազար ռուբլուն համարժեք զարդեր:

Հանգանակված միջոցներով 1944 թվականի փետրվարին ԽՍՀՄ-ում կառուցվեց թվով 21 նորագույն T-34-85 տանկ։ Այդ մեքենաներով համալրվեց տանկային շարասյունը, որն անվանեցին «Սասունցի Դավիթ»՝ ի պատիվ օտար զավթիչների դեմ հայ դյուցազունների պայքարի մասին էպոսի հերոսի։

Տանկերի աշտարակների վրա գրված էր «Սասունցի Դավիթ». մի կողմից՝ հայերեն, մյուս կողմից՝ ռուսերեն: Արագընթաց հզոր մեքենաները մանևրությամբ իրենց զիջող գերմանական ծանր «Վագրերի» ու «Հովազների» դեմ դրսևորվեցին իբրև հիանալի «որսորդներ»: