БЕЛАРУСКАЙ МОВЕ.

Ты -- родная, з нараджэння
Ўлілася з крывёю маці.
Дагэтуль к табе імкненне
І цяга, як к роднай хаце...
Гамоніць табою вёска,
Палі і лясы навокал...
І рэхавым адгалоскам
Іду к табе, крок за крокам.
І прагна глынаю словы,
Што так дарагія слыху,
Маёй беларускай мовы,
Бо ёй пачынаю дыхаць.
Калі, нават, давядзецца
Гутарыць на іншай мове,
Адзіная ты ў сэрцы...
Прабачце мяне, панове!
/ Людміла Воранава / Супрун /