Սրտիս մեջ մի օր հարց տվի Աստծուն,

-Քո պատվերով ես արարել մարդուն,
Բայց քո գաղտնիքը հանճարիդ հարիր,
Ինչու բռունցքի չափ սիրտը արարիր։
-----------------------------------------------------------------
-Իմացիր,-ասաց,-ով մարդ արարած,
Խոսքերիս մեջ է գաղտնիքը պահված,
Քննիր սուրբ խոսքս և դու կիմանաս,
Եվ կբացվի քեզ գաղտնիքն իմ անհաս։
-----------------------------------------------------------------
Երկար խորհեցի իր խոսքի վրա,
Եվ Աստված բացեց գաղտնիքը իրա,
Բռունցքի չափ է սիրտն արել մարդու,
Որ ձեռքը սրտով կամենա տալու։
✍️♥️✍️♥️✍️♥️✍️♥️✍️♥️✍️♥️✍️