ՁՄԵՌՆԱՄՈՒՏ

Դեղնահար աշունն իր դիրքը զիջեց,
Ձմեռն ինքնակամ ներս բարեհաճեց,
Գույները ծածկեց ճերմակ սավանով,
Ձյան փաթիլների խենթացնող պարով։
Մաքրության թույրն է շուրջը թևածում,
Կենդանիներն են բյուր հետքեր գծում,
Մանուկների ճիչն է լսվում անվերջ,
Որ թավալվում են ձյան շերտերի մեջ։
Ցրտաշունչ օդն էլ սոսկ չի խանգարում,
Ճերմակ թիթեռներն են օդում պարում,
Մեղմիկ նազանքով իջնում են ներքև,
Իբրև երկնքից թափվող մեծ պարգև։
Արևն է երկնից իր փայլն արձակում,
Իր բորբ շողերով գործում հարձակում,
Ձյան շերտն է դառնում ծիածանափայլ,
Հոգիդ զմայլվում ցնծությունով այլ։
Ձմեռնամո՜ւտ է, սկիզբ գարունքի,
Պիտ հաղթահարենք առանց արբունքի,
Որ կրկին զարթոնք ապրի մեր հոգին,
Ամեն եղանակ սեր է թանկագին...
#Լի
Հեղինակ՝ Գայանե Ապերյան