Մարդ պետք է այնպես ապրի,որ իր հարազատ ծննդավայրում գլուխը բարձր քայլի ու չամաչի:

Մարդ պետք է այնպես ապրի ,որ ներկայությունն ու բացակայությունը զգացվի:
Մարդ պետք է այնպես ապրի,որ գիշերը քնելուց առաջ չամաչի ինքն իրենից,չկարմրի ու խղճի խայթ չզգա:
Մարդ պետք է այնպես ապրի,որ դիմացինի աչքերի մեջ ուղիղ կարողանա նայել և փողոցում մարդ տեսնելուց ծակուծուկ չմտնի:
ԵՎ վերջապես մարդ պետք է այնպես ապրի ,որ օրինակ լինի ընդօրինակման:
Մարդ պետք է մարդավարի ապրի……
Լուսինե Աբրահամյան