Сыйга татыктуу болуш керек

Бир жолу тоо этегиндеги айылда Алмакай аттуу жаш алма дарагы өсүп турчу. Ал өзүнүн кичинекей мөмөлөрү менен айланага кооздук тартуулаганына карабай, кээде нааразы болуп, башкалардын алгылыктуу мамилесине көңүл бурчу.
– Эмнеге баары мага көбүрөөк кам көрбөйт? Эмнеге мага көбүрөөк сый көрсөтүшпөйт? – деп ойлонуп, өзү менен өзү нааразы болуп жүрчү.
Бир күнү анын жанына акылдуу жана байыркы дарак – Карагай келип, ага жылмайып сурады:
– Алмакай, сен эмне үчүн өзүндү сыйга татыктуу деп эсептейсиң?
Алмакай эч ойлонбостон жооп берди:
– Мен да ушул тоонун бир бөлүгүмүн. Мөмөлөрүмдү жаратам, жалбырактарым көлөкө берет. Демек, баары менин мээнетимди баалап, көбүрөөк көңүл бурушу керек.
Карагай терең ойлонуп туруп, мындай деди:
– Сый алуу үчүн башкаларга эмнени тартуулап жатканыңды жана алар үчүн канчалык пайда алып келип жатканыңды ойлонуп көр. Сый жөн эле берилбейт. Аны алуу үчүн, өз жүрүм-турумуң менен татыктуу болушуң керек. Мен сага үч кеңеш берем:
1. Берүү үчүн жашоону үйрөн: "Эгер сен чын ниеттен башкаларга жардам берсең, алардын сага болгон мамилеси өзгөрөт. Берген нерселериңди чын ыклас менен тартуула."
2. Сабырдуу бол: "Сый дароо келбейт. Адамдар сенин аракеттериңди байкап, алардын жыйынтыгын сезгенде гана сыйлоону баштайт."
3. Чыныгы чынчыл бол: "Сый ак ниеттүүлүк менен бекемделет. Жасаган нерселериңди мактоо же таануу үчүн эмес, чын ниетиң менен жасасаң, башкалар сенин чыныгы баалуулуктарыңды көрүшөт.
Алмакай Карагайдын кеңештерин угуп, жүрүм-турумун өзгөртө баштады. Ал мөмөлөрүн толук бышып, жерге түшкөндө гана адамдар алганы келишет деп нааразы болууну токтотту. Анын ордуна, мөмөлөрүнүн ширелүү жана пайдалуу болушуна көңүл бурду. Айланадагы жаныбарлар үчүн көлөкө болуп, тамыры менен жерди бекемдеп, өзүнүн иш-аракеттери менен баардык жандыктарга пайда алып келе баштады.
Күндөр өтүп, айыл тургундары Алмакайдын мээримдүүлүгүн жана чыныгы баалуулугун байкап, аны мурдагыдан да көбүрөөк сыйлай башташты. Анын мөмөлөрү гана эмес, анын берген көлөкөсү жана токойго кошкон салымы да бааланчу болду.
Бир күнү Карагай аны карап:
– Көрдүңбү, Алмакай? Сый алуу үчүн, алгач өзүңдү ишенимдүү кылуу керек. Сенин татыктуу мамилең жана чын жүрөктөн берген нерселериң бааланбай койбойт.
Ошол күндөн тарта Алмакай сый жана урматтын чыныгы маңызын түшүндү. Ал эми анын окуясы, башкаларга чын ниет менен кызмат кылуу, убакыттын өтүшү менен сөзсүз бааланаарын айланадагы бардык жандыктарга үйрөттү.