Мардикор Аёл

Нокаслар бор сени туртиб ўтурлар,
Бу бир мардикор деб ғийбат сотурлар.
Уларни қарғама, шундоғам бир кун,
Улар жаҳаннамда йиғлаб ётурлар.
Номаҳрамга ахир тутмайсан бўса,
Шукрки қайдадир сотмаяпсан тан.
Хулқинг боис лаъин йироқда бўлса,
Аллоҳ сен биландир,
Аллоҳ сен билан.
Гарчи эгнингдамас либоснинг зўри,
Гарчи сенинг эмас, давралар тўри.
Тўртта боланг бирла халол луқма еб,
Аллоҳга шукр деб яшашинг тўғри.
Тулкилар ортингдан пойлаб юражак,
Тўнғиз васлинг хақда хаёл суражак.
Арслонга сен эмас, ёш товус керак,
Кўппаклар хам нуқул сенга хуражак.
Йўқ айбинг ёйишгач бутун бир элга,
Кўз ёшинг айланур, ёмғирга, селга.
Барча ситамлардан қутилармидинг,
Топилса бошингни қўйгувчи елка.
Ғарлар таклиф қилса, сенга ҳушторлик,
Рад айларсан қўрқиб, қилиб ҳушёрлик.
Ёр уйидан сени қувди қайноғанг,
Келин деб ота уй айлади торлик.
Лўттибозлар ўзин даҳоман деркан,
Сендайлар кўп, ўзим танҳоман деркан.
Эй опажонима биз нима дердик,
Дажжол хам ўзини Худоман деркан...
Тақдир ишларидан бўлиб қолсанг лол,
Балки олиб қочур оқшомда хаёл.
Ризо қилсанг Хақни халоллигинг-ла,
Мукофотинг жаннат эй бева аёл.
Туҳматлар дастиндан кўзинг тўла ёш,
Унга гул отурлар, сенга эса тош.
Лек фоҳиша жирканч, минг бой бўлса хам,
Минг фақир бўлсангда азизсан фаррош!
Абдураҳмон Мешаян