#Պոեզիա

Հեղինակ՝ Յուրի Մալխասյան
Կարդում է Նարե Մարը
Գորշ տաղտկալի ու փութանցիկ,
Մի երազ է կյանքը մեր,
Ինչ որ մեկի կամքից կախված,
Վերք ու ցավ է կյանքը մեր,
Որքան էլ որ աշխարհն ուզի,
Շուրջս խնդա ու պայթի,
Ես սիրահար մի պոետ եմ,
Գոհ չեմ գնա աշխարհից,
Իմ աստղային ճանապարհով,
Դեպի երկինք կգնամ,
Վտարանդի ճիրաներից,
Հեռու հեռու կմնամ,
Անել անծիրն ինձ է կանչում,
Պիտի անդարձ հեռանամ,
Այս աշխարհը գորշ ու խավար,
Հավերժ հավետ մոռանամ,
Հոգ չէ,որ իմ օրերն անցան,
Մութ ու խավար վիհերում,
Կյանքս դարձավ անմխիթար,
Կեղծիքով լի աշխարհում,
Հրաժեշտի վերջին պահին,
Ես կժպտամ խնդալից,
Ոչ մեկի մոտ չեմ գանգատվի,
Դառն ու դաժան իմ ցավից,
Երազեցի անվերջ արև,
Պայծառ երկինք վառ աստղեր,
Վառ արևս մնաց հեռվում,
Ես մնացի խավարում,
Շուրջս հիմա մութ է խավար,
Կյանքս աղոտ ու գունատ,
Իմ չներած ցավի համար,
Կան պատճառներ անհամար։
Տառապանքի մութ վիհերում,
Ոչ արև կա,ոչ էլ լույս
Դեգերումի հավերժ ճամփան,
Խափուսիկ է ու անհույս։
Ամենավերջի քառատողը իմ քույր
ՆԱՐԵԻ ՆՎԵՐՆ Է։
Շատ ապրես հարազատս,
Ես երախտապարտ եմ ,որ դու կաս։
Անգին Գոհար իմ ՆԱՐԵ։
ՅՈՒՐԻ ՄԱԼԽԱՍՅԱՆ։
26.10.24.