Իմ ունեցած հայրենիքն այսքանն է մնացել, որին գրկիս մեջ կպահեմ,

Իմ ունեցած հայրենիքն այս գույնն է ստացել, այն որդիների արյամբ է ներկվել
Իմ ունեցած հայրենիքն անխռով մոր նման տնքում է ցավից,
Իմ ունեցած հայրենիքն է, որ ինձ գրկել, սնել, կրթել, կյանքի է մղել,
Իմ ունեցած հայրենիքը, որն հասել է ինձ պատմական խորքից, այս մի կաթիլն է մնացել։
Իմ ունեցած հայրենիքը, նորածնի բարուրի պես. գուրգուրանք ու սեր է ուզում։
Իմ ունեցած հայրենիքն օտար ամայի ճամփեքին դեգերող զավակին է սպասում։
Իմ ունեցած հայրենիքին, խնայելը, սիրելն ու պաշտպանելն է պակասել։
Իմ ունեցած հայրենիքը, մի հրաշք անուն ունի. անունն է այդ Հայաստան...
Ո~նց եմ սիրում քեզ, իմ չքնաղ երկիր, հայի տուն իմ Հայաստան..