Նրանցից մեկն ասում է.
– Անցյալն է, որ մարդուն դարձնում է այն, ինչ նա ներկայում կա: Իր բոլոր հմտությունները մարդը ձեռք է բերում անցյալից:
– Համաձայն չեմ,- բացականչում է մյուսը, – ապագան է մարդուն ձևավորում: Ինչպիսի կարողություններով և գիտելիքներով էլ օժտված լինեմ այսօր, ապագայի պահանջով նորերը ձեռք կբերեմ: Իմ արարքները թելադրված են այն ձգտումով, թե ես ինչ եմ ուզում դառնալ:
– Դուք հաշվի չառաք այն փաստը,- միջամտում է երրորդը,- որ անցյալը և ապագան գոյություն ունեն միայն մեր գիտակցության մեջ: Անցյալն այլևս չկա: Ապագան դեռ չի եկել: Սակայն, յուրաքանչյուր արարք դուք ներկայում եք գործում և միայն ներկայում: Եվ միայն այսօրն է որոշում, թե ինչպես մուտք կգործեք ապագա և արդյո՞ք այն չի դառնա վերջնակետը ձեր անցյալի։
Եվ ուրեմն մի՛ անտեսեք ձեր այսօրվա օրը, որից այնքան բան է կախված:
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 2
Ես իմաստուն չեմ,չեմ էլ հավակնում։
Բայց գտնում եմ,որ հարց տվողը ինքը գիտե վերոհիշյալ հարցերի պատասխանը։
Դրանք անքակտելիորեն շախկապած են։
Առանց անցյալի չի կարող լինել ներկա,իսկ առանց այդ երկուսի չի կարող լինել ապագա։
Անցյալը ներկաի սկիզբն է ,իսկ ապագան այս երկուսի շարունակությունը։
Կարծեմ կռահեցի հարցադրման ճիշտ պատասխանը։