Предыдущая публикация
МАСЪУЛЛАР
Ерда тараққиёт авжига минди,
Эга топилгайдир ҳар қандай корга.
Аввал битта қассоб етарди, энди
Ўнта қассоб бордир битта қўчқорга.
Илгари замонлар довруғи баланд,
Бир бахши яшарди овулда ғолиб.
Бугун катта-кичик ижод билан банд,
Куйлар, халачўпни қўлига олиб.
Қачондир каттакон маҳалла-кўйни,
Уддалаб келарди ёлғиз оқсоқол.
Ҳозир рота бўлиб бошқарар тўйни,
Басдир, ёдда қолган уч-тўртта мақол.
Гапларим киноя, пичингдан йироқ,
Бу — янги асрнинг мутоибаси.
Масъуллар янада бўлсалар кўпроқ,
Шаклланиб борар ҳалқ тоифаси.
Гўдаклар ўзини посбон дейди чўнг,
Ўйинчоқ милтиғин отиб толмайди.
Ҳамма қўриқчига айлангандан сўнг,
Қўриқланадиган нарса қолмайди.
Хўш, ундан кейин-чи? Юз берар не ҳо
ҲАЗРАТИ ОДАМ
Жойлари осмонда бўлса ҳам магар
Ҳазрати Одамга қийиндир ғоят.
Ўнг ёққа боққанда руҳлари яйрар,
Чап ёнга боққанда ўртанар фақат.
Бир томон—жаннатнинг фусункор боғи,
У роҳат гўшаси, ям-яшил макон.
Бир томон дўзахдир, йўқдир адоғи,
У ерда абадий азоб ва фиғон.
Қувнар, ўнгга боқиб Ҳазрати Одам,
Чап ёнга боққанда ошар ноласи.
Бир насли жаннатга мойил бўлса ҳам,
Дўзахда ёнмоқда битта боласи.
ҲОЖИЛАР
Ҳалоллик Исломда энг олий матлаб,
Тўғрилик Муслимнинг асл гултожи.
Бир куни ўртада Шайтон оралаб.
Ҳожининг ҳамёнин урди-ку ҳожи.
Қайсибир ўлкадан келган кекса чол,
Бор-йўқ бисотидан бўлди мосуво.
Не қилсин? Чорасиз тураберди лол,
Дилида шукрона, тилида дуо.
Ўғри ҳожи эса мамнун ишидан,
Тинмайин саждага эгилар боши.
Нобакор банданинг бу қилмишидан
Бадтарроқ қорайди Каъбанинг тоши!
загрузка
Показать ещёЛевая колонка
О группе
- Администратор:
Фото из альбомов