Sirli, G'aroyib, Qo'rqinchli va Hayotiy voqealar

Hilola opa bugun vaqtli turdi. Homilador qizi Lobarni shahardagi kasalxonaga olib bormoqchi edi. “Lobar, tezroq kiyin, ertaroq bormasak, kasalxonada navbat ko‘payib ketadi” – deb qizini shoshtirgan bo‘ldi. Ona-bola kasalxonaga kirib kelishganida soat 10 dan oshgan edi. Kasalxona koridori navbat kutib o‘tirgan ayollar bilan to‘la edi. Hilola opaning hayolidan, bu ketishda peshingacha ham navbat kelmaydi, degan gap o‘tdi. Qiziga – “Sen o‘tirib tur” – deb kasalxona hovlisiga chiqdi. Sumkasidan telefonini chiqarib tanishi Jahongirga qo‘ng‘iroq qildi. - Jahongir, kasalxonaga kelgandik, juda navbat ko‘p ekan, haligi tanish doktoringizga telefon qilib tayinlab qo‘ying, bizni navbatsiz chaqirib ols

Bir oila shahar markazidagi ko'p qavatli uylarning biriga ko'chib keldi. Yangi xonadon bekasi ertalab azonda uyg'onib, tashqariga boqdi. Qarasa, qo'shni ayol yuvilgan kirlarini dorga yoyish bilan band. - Yo tavba, anavi ayolning kirlari hecham “ochilmabdi”, chala yuvganmi, deyman, - dedi kinoya ohangida. Uning bu gaplarini eshitgan eri lom-mim demadi. - Qo'shnimning sovuni sifatli emasdir. Ehtimol, kir yuvishni bilmas. Unga kir yuvish qanaqa bo'lishini bir o'rgatib qo'ysam bo'larkan. Shu tariqa har safar haligi qo'shni ayol dorga kir yoyganda, shu suhbat takrorlanaverdi, er esa beparvo. Ajib va munavvar kunlardan birida ayol deraza osha tashqariga boqdi-yu, beixtiyor qichqirib yubordi:

O’zim guvoh bo’lgan voqеa. Noyabrni yomg’irli, izg’irin kunlarini biri edi. Ilhom aka bilan mashinada kеtayotgandik. Yo’l chеtida yayov kеtayotgan o’smir bola ko’rindi. Birdan Ilhom aka: - Shu bolani yoniga to’xtating - dеb qoldi. Bu o’smir Ilhom akani ilk turmushidan (ajrashib onasi bilan qolgan) o’g’li edi. Yupin kiyingan ekan, kiyimlari ho’l, boshyalang yomg’irda shumtirab qopti. Ko’rishmaganiga ancha bo’lgan shеkili, ota – bola quyuq salomlashishdi. Ilhom aka o’g’lini oldida o’zini huddi aybdordеk his qilarkan. Hol-ahvol so’rashib juda xijolat bo’lardi. - Nеga qalinroq kiyinmading ,shamollab qolasanku bunaqada? - dеdi, o’g’lini bu ahvolda ko’rib uyaldimi yoki raxmi kеldimi? O’zi kiyi

Bir kuni boy kishi farzandiga kambag‘allikda yashash qanday bo‘lishini ko‘rsatmoqchi bo‘libdi. Uni chekka bir qishloqqa olib borib, u yerda bir necha muddat birga yashashibdi. Keyin uyga qaytishgach, ota o‘g‘lidan so‘rabdi: –Xo‘sh o‘g‘lim, kambag‘allikda yashash nima ekanligini tushunasanmi? –Ha ota! –Bizning sayohatimiz senga nimadir o‘rgatdimi? –Juda ko‘p narsa o‘rgatdi... –Masalan nima o‘rganding? –Men ulardek yaxshi va boy insonlarni hali uchratmaganimni tushundim! –Boy!? – ota hayron bo‘libdi. –Ha ota, boy. Qarang, bizning uyimizda bitta it yashaydi, ularnikida esa to‘rtta. Bizning dalahovlimizda basseyn bor, ularda esa keng dengiz. Bizda kichik bog‘, ularda esa cheksiz o‘rmon.

Она куз ёшлари! Фарзанд нечун мехр билмайди, Калбимни биргина савол кийнайди. Хаттоки дил шикаст огриса кунглим, Онамдан бошкаси ёлгон йиглайди. Юзида табассум дилдан кулмайди, Калби нам кузичи хеч нам булмайди. Кокилсам хаётда гарда ногохон, Онамдан бошкаси ёлгон йиглайди. Онамсиз ховлимда тонг хам отмайди, Тунларим узундир кун хам ботмайди. Алласиз кулокка уйку келмайди, Онамдан бошкаси ёлгон йиглайди. Аками уками жигардир улар, Ахёнда барчаси ёнингда булар. Азоблар утида ёнсам ким билар, Онамдан бошкаси ёлгон йиглайди. Саломат булинглар азизларим!