Предыдущая публикация
Երբ կինն իրեն վատ է զգում, երբ հիմար է, շփոթված, վիրավոր կամ ուժասպառ...
Նա գնում է մոր մոտ... եթե մայրը կարողանում է նրան առաջարկել իր սիրո կաթը, ընդունիր, ոչ թե դատիր, շոյիր նրա գլուխը և լաց եղիր նրա հետ, իսկ հետո, ափերով գրկելով դեմքը, ուղղակի մոտ եղիր, այնուհետև կինը բուժվում է, լցվում ամենատարրական բաներով, նա պատրաստ է շարունակել ապրել, հաղթահարել և պայքարել...
Երբ մայրը չի կարողանում դա անել, կինը գնում է քրոջ, ընկերոջ, տատիկի կամ մորաքրոջ մոտ, սիրելիի մոտ։ Նա քեզ մոր պես կաթ չի տա, բայց կարող է քեզ թեյ տալ, մեղրով կերակրել և պարզապես լսել, նա կարող է պարզապես ասել՝ ես այնտեղ եմ, ընդունում եմ քեզ, նույնիսկ եթե չեմ հասկանում: Եթե դա նույնպես անհնար է, ապա կինը կգնա այլ կանանց մոտ, և նրանցից նա կսպասի ոչ թե կաթ և թեյ, ոչ թե տաք ձեռքեր այտերին, և ոչ թե լիակատար ընդունում... այլ հարգանք և փոխօգնություն... Իրենց բարի վերաբերմունքով դելֆինի պես նրան օդ կմղեն, և ոչ թե շնաձկան պես, նրան կուտեն, որովհետև նա թույլ է:
Երբ մի կին գալիս է քեզ մոտ՝ հիմար, շփոթված և հիվանդ, երբ նա ճռճռում է ցավից կամ պատված է սառույցով, երբ կինը գալիս է քեզ մոտ, պարզապես մեկնիր ձեռքդ, պարզապես ժպտա և պարզապես հիշիր, որ դու նույն կինն ես։#Ան
Следующая публикация
Нет комментариев