Niyə bitdi bilirmisən sevgilim?! Artıq tək tərəfli bu eşqi yaşamaqdan bezdiyim üçün bitdi. Hər kəsin yanında o çox öyündüyün sevgi uğruna barmaq ucunu belə tərpətmədiyin üçün bitdi. Hər dəfə səhflərini bağışlayıb sənə şans verməydən bezdiyim üçün bitdi. Bütün verdiyim şansları əlinin tərsi ilə itdiyin üçün bitdi. Çox sadə şeyləri belə məndən üstün tutduğun üçün bitdi. Mənə dəyərsiz olduğumu hiss etdirdiyin üçün bitdi. Sırf özün rahat olasan məndən nələrəsə görə acıq çıxasan deyə hər zaman hər şeyi etdiyin üçün bitdi. Dəyərsizləşdiyin üçün bitdi. ''Sevirəm'' deyib sevmədiyin üçün bitdi. Hər halda mənə yalan danışmağa hazır olduğun üçün bitdi. Daima ağladığım, incindiyim və heç vaxtda qarşılığ
Bilirsən sənin problemin nədir? Sən insanlara çox tez bağlanırsan. Və bağlanan kimi etdiyin ilk iş o insanı xoşbəxt etməyə çalışmaq olur. Başın o insana o qədər çox qarışır ki, özünün də xoşbəxtliyə ehtiyacı olduğunu unudursan. Ailəsini düşünən ata kimi olursan, yeməyib yedirdən ana kimi. Onlar səni tərk edəndə, sən üzünü çevirib getmək əvəzinə tərk edildiyin yerdəcə donub qalırsan. Ona görə ki bu sənsən, əkdiyini biçməyən, başqasının xoşbəxtliyinə xoşbəxt olan. Sən bağlandığın insanlara ürəyində elə böyük yer ayırırsan ki, onlardan sonrakı o boşluğu bir də doldura bilmirsən. Elə buna görə də sən əzab çəkməyə məhkumsan, anlayırsanmı?
Bir sevgilim olsun. Her gun mezarimin weklin
silib, guller duzsun. Sessiz-semirsiz tamawa
etsin. Mezarima yazilan son sozlerimi
oxuyub,daha da sevsin meni. Gozunden damla
yaw suzulsun. Men olerken agla- dediyim
sevgilimin gozlerinden 1cut damla yaw axsin.
Qalx ayaga- deye qiwqirsin. 1dua oxuyub
Salam gondersin mene. Ruhumla toxunum ona
kulek kimi. Kimdir bu qara paltarli qiz,her gun
bu mezari ziyaret edir- desinler...
soyuq bir qış gecəsi.. yenə,çarpayımın bir
kənarında,barmaq uclarımla, cızaraq,qurduğum
xəyallar.. keç otur qarşımda,sus və dinlə..
danışım sənə. içində sevgimdən başqa,bahalı
heçnə olmayan,xəyallarımdan..
kiçik bir daxma. içində sən və mən.. bir
kənarında,odun sobası və kiçik bir pəncərə..
pəncərə önündə,sevgimizlə böyüyüən çiçəklər.. bir
kənarında isə,böyük bir kitab rəfi. içində
yüzlərlə,kitab.. odun sobasının qarşısın
da,ikimizin sığa biləcəyi bir Döşək.. başın sinəm
üzərində,saçını sığallıyaraq,oxuyum
sənə,şeirlər,hekayələr.. sonra danışım sənə,səni
necə sevdiyimdən.. kobud səsimlə,oxuyum sənə:
'ikimizin musiqisi' deyə,adlandırdığımız,həmin
musiqini.. sən özün belə bilməd
2 sevgilinin son telefon daniwiqlari...
Oglan : Bu qeder idi? He? Bu qeder idi sevgin?
Qiz: he ne hesab etmiwdin? Sevdiyimi
duwunmuwdun? Men sadece baglanmiwdim
sadece sevdiyimi zenn etmiwdim.
Oglan mehv olmuwdu. Bu vaxt hecne demedi.
Telefonda sessizce goz yawini saxlaya
bilmeyerek agladi.
Qiz telefonda oglanin hicqiriqlarini ewitdi.
Qiz: ne yoxsa aglayirsan? Deyermi? Senin
ayrildigini deyerik insanlara. Menim ucun ferq
etmez..
Oglan ise butun bu yawadiqlarina doze bilmirdi
cunki heqiqeten sevirdi ..
Oglan: bawa duwmedin? Sen vey men ne ferq
eder? Ayrildigimiza aglayiram
Qiz susdu..
Oglan her zaman sevmiwdi ancaq elden hecne
gelmirdi..
Qururunu hece sayaraq ayaqlar altina
Gedirəm...Səni unutmaq üçün...Səni bağışlamamı
istəyirdin məndən.Amma bu qədər şeydən sonra
sənə bir daha inana bilmərəm.Gedirəm...Sənin
gözlərinsə hər dəfə,hər yerde məni axtaracaq.Payız
da məni görmək ümidi ilə pəncərədən baxarken bir
yarpaq düşəcək,bu yarpaq mənim son ağrım,səni
son xatırlamağımdır.Yağış damcıları pəncərə də
rəqs edərkən,hər damcıda məni görüb
ağlayacaqsan.Sənə olan hislərim günəşin
çəxmasıyla quruyan son damcı kimi buludlara
qovuşacaq.
Hər dəfə gözünü yumduğunda məni görəcəksən.Hər
dəfə gözünü açdıgında mənsizliyi görüb
ağlayacaqsan, və qapı döyüləcək.Sən isə həmişəki
ümidlə qapını açarkən,sadəcə bir zərf
görəcəksən.Bu zərflə sənə göndərdiyim şəkilim sənə
sonra sən getdin və 'O' gəldi. sənə aid olan
nə varsa, unutduracağını söylədi və söz verdi.
inanmadım.. inana bilmirdim çünki, səni nə
vaxtsa unudacağıma. ilk əvvəl səni axtarırdım
O'nda. hər söylədiyi xoş sözləri, səndən
eşidirmiş kimi davrandım. gözlərinə baxdığımda,
səni gəzdim, səni sorağladım. hər gecə sənə
yazırmış kimi 'gecən xeyrə, şahzadəm' deyib
yatardım. sabahları sənsən deyə, 'sevgi dolu
sözlərlə, sabahın xeyr' mesajı yazıb. sənsənmiş
deyə, nəfəsimlə, səsimlə oyadardım. amma
bunların heç birini ona hiss etdirməzdim. bəlkə
də, o mənə bunları bildiyini hiss etdirməzdi. elə
maraqlısıda bu idi.. səndən sonra ilk dəfə idi,
ürəkdən gülürdüm. sanki bu gün səni
unudacağım