Последний Звонок 2013

Məktəb,uşaqlıq illərinə,qayğısız günlərə son.Artıq müstəqillik,həyat sınağımız başlayır.Bu yolda tək addımlamalıyıq.Mübarizə aparırıq.Nəyə qadir olduğumuzu sübut etməliyik.İlk arzularımız,ilk məqsədlərimiz bu yoldan başlayır.Universitet həyatı yaşayırıq.Çətin,eyni zamanda maraqlı,məsuliyyətli yoldur.Bunu da dəf etməliyik.

Son zəngin cingiltili sədaları hər birimizin qəlbində məktəb xatirələrini oyadır: yoldaşlarımızın gülüşləri, heç zaman bitməyəcəyini təsəvvür etdiyimiz dərslər, tez başa çatan tənəffüslər, bəziləri ciddi, bəziləri mehriban müəllimlər. Son zəngdən sonra bunların xatırlanması tam başqa xarakter daşıyır. Son zəng uşaqlığımıza son vidadır.Bu həyatımızın uşaqlıq dövrünə son, gələcəyin dumanlı və cazibədar, bir o qədər də məsuliyyətli etapına girişdir.Ona görə də bir az kədərlə, bir azgöz yaşı ilə qarışaraq bu günümüzdən sabahımıza doğru səbirsizlikdir son zəng.

Hər gün səkkizdə oluruq dərsdə. Nə bilirdikki, illər ötəcək, Uşaqlıq illəri gəlib keçəcək. On bir il yaşayıb boy atdığımız. Bu məktəb illəri sona yetəcək. Sanki bir dəftərdi məktəb illəri, Birinci sinifən verilmiş bizə. On bir il yaşayıb gördüyümüzü, Bəyaz səhifəsinə yazmışıq bizdə. Kimi gözəl xəttlə yazdı dəftəri, Kimi qaraladı atdı kənara, Kimidə boş qoydu bu səhifələri, Kimidə rənglədi, bəzədi onu. Artıq bu dəftərin son səhifəsinə, Son sözü yazmağın vaxtı gəlibdi. Bir azdan məktəbi təhvil veririk Əlvida deməyin vaxtı gəlibdi. Son zəngə tələsmə demək istərdim Ancaq zaman bizlər üçün yaman tələsir. Oğlanlar kövrəlir, qızlar ağlayır, Məktəb bizim üçün əlçatmaz qalır