Hαγσեιγ Vσʠεαւαʀ,,,,,,

FOXISHANING FARZANDI(24-QISM) Vaqt ham negadir mendan o’ch olishqa qasd qilgandek judayam imillab o’ta boshladi.. Mendagi sabr esa behad ziyoda bo’lgani bois ham,unchalik asabiylashmayotgan edim.. Va nihoyat..Barcha mahbuslar jimib qolishdi..Qamoqxonaga butunlay jimlik tushdi.. Men kutgan fursatlar yaqinlasha boshlagan edi.. Men haligi bangidan olgan sim yordamida kamerani qulfini osongina ochdim..Ichki kameralar qator joylashgan bo’lib,soqchilar honasi tomonga o’tish yo’lagi yahshi qo’riqlanar..Eshiklar ham ichkaridagi kompyuterga ulangan u yerdan o’tib ketishni umuman iloji yo’q edi.. Shu boisdan ham men bossning kamerasiga o’tishgimga imkonim yo’q edi.. Shu alfozda turadigan bo’lsam,aniq meni payqab qolishlari mumkun edi..Shuning uchun men kameralar to’rida joylashgan hojatxona tomonga qarab yurdim..Eshikni ochib ichkariga kirdim.. Ichkarida esa qorong’ulik edi..Agar chiroqni yoqadigan bo’lsam..barcha buni bilib qolishi mumkun ekanligini sezib turar edim..SHuning uchun ham men barcha umvolniklar ostini paypaslab kanalizatsiya quvurini axtara boshladim.. Kunduzi kirganimda ahamyat bergan edim..Polda kanalizatsiya qopqog’i borligini ko’rgandim..Lekin qorong’uda uni topish amri mahol bo’la boshladi.. Polda uzala tushgancha rosa paypaslab qidirishlar nihoyat o’z natijasini berdi..Men o’sha qopqoqni topdim..Hursand bo’lib qopqoqni amallab sura boshladim,tabiiyki men surganimda temirlar ishqalashidan ovoz chiqa boshladi..Men esa sekinlik bilan qopqoqni surib..tuynukni ochdim..Pastda qanaqadir o’ra bor edi…Men o’raga osilib ichkariga qarab tusha boshladim..Ko’ngilni aynitadigan hidga amallab chidab pastga tusha boshladim..Hayriyat pastda temir narvoncha bor ekan..O’sha narvonchaga ilashib olgancha yanada pastroqqa qarab yo’naldim.. Narvoncha tugadi..Men narvonchaga osilib pastga qadam qo’ydim..Oyoq ostimda esa temir panjara..uning ostida qandaydir kengroq yo’lak bor edi..Men uning yo’lak ekanligini ostida oqayotgan suvning aks sado berishidan bildim.. Yahshilab temir panjaraning qalinligini o’lchab olgach yuqoriga qarab yo’naldim.. Yuqori nihoyatda qorong’u bo’lgani uchun men tavakkaliga tez tez chiqa boshladim..Bu yerning sassiq hididan o’lay degandim o’ziyam..Sezmay qolibman..boshimni qopqoqning ostiga urib oldim..Bextiyor "immmmmm”degancha ingrab yubordim.. Shu vaqt tashqaridan kimnidir yurgan ovozi kela boshladi.. Tirqishdan tashqariga qaradim..Aftidan mahbuslarning uhlayotganini tekshirish uchun soqchi kelgan edi..Hojatxonadagi shovqin qulog’iga chalingan shekilli u men tomonga qarab kela boshladi..Men esa eshikning ortiga berkinib olib uni kuta boshladim.. Xar ehtimolga qarshi deb ustimdagi maykani apil tapil echib qo’limga o’rab oldim.. Soqchi eshik oldida to’htab atrofga qarab qo’ygach..Eshikni sekin ochib kira boshladi.. Svet yoqadigan vklyuchatel eshikdan biroz ichkariroqda bo’lgani uchun u eshikdan ichkariga biroz kirishga majbur edi..Men esa aynan shu soniyani poylab turgan edim.. U ichkariroqqa kirib yoqgichga qo’lini uzatdi.. O’sha soniyada men tezlik bilan qo’limdagi maykani uning bo’yniga tashladim da bo'g'a boshladim.. U tizzalab o’tirib qoldi..Havo yetishmayotganidan og’zini katta katta ochib hirillashi mendan boshqa aytarli biror kim eshitmaydigan darajada juda past edi..Men kuchim boricha uni bug’a boshldim..U qiynalib jon taslim qildi.. Men esa uning murdasini qayerga yashirishni bilar edim..Uni obdon tintib cho’ntagidagi kalitlarni oldim- da,o’zini belidagi kamarini yechib oldim..Uning fanarikchasi orqali shiftdan kamarni ilsa bo’ladigan ilgakni topdim-da,kamarni ilgakka tashladim..Qolgan tarafini kamar temiriga kirgazib,hodimning bo’yniga tashladim..Kamar qisqa bo’lgani sababli u havoda muallaq osilib qoldi.. Men esa imi jimida hojatxonani tark etdim..Menda esa uning eng zarur narsasi ya’ni kalitlari bor edi.. Kameramdagi tirqishlarning biriga kalitni obdon yashirgach,uyquga ketdim.. Tongga yaqin qamoqhonada shovqin suron boshlanib ketdi..Barcha hodimlar hojatxona atrofini o’rab olgancha murdani olib chiqishar edi..U o’zini osgan degan tashhis qo’yilgach murdani olib chiqib ketishdi..Undan yagona yodgorlik bo’lib esa menda uning kalitlari qoldi holos.. Men uchun bu kalitlar ko’pgina imkoniyatlar eshiklarini lang ochib berishini sezar,shu bilan birgalikda yahshigina aqlim yetar edi.. Kameramdan kerishib chiqar ekanman..Atrofdagilar hammasi hodimning o’limini muhokama qilishar edi..Men umumiy ovqatlanish zaliga qarab yura boshladim..Ovqatlanish zalida esa men ovqatni qo’limga olib bo’sh stulga o’tirib yeya boshladim..Shu vaqt oldimga 2 ta mahbus kelib o’tirdi..Ular bir biriga imo ishora qilishgach..birinchisi sekin gap boshladi.. -Biz sen haqingda hammasini eshitdik..Bossning 2 ta odamini qanday tinchitganingni bilamiz..shuning uchun ham biz sen bilan ishlamoqchi edik dedi Men ularga indamadim,va ovqat yeyishda davob eta boshladim… Ular esa tinimsiz meni maqtashar,va hamkorlikka da’vat qilishdan to’htamas edilar.. Ovqatni yeb tugatdim hamki gapirishdan to’xtay qolmasdi..Men shartta birinchisining yoqasidan bug'ib oldimda qulog’iga shivirlardim.. - Kazyollar bilan ishlashmayman..Uqdingmi "laycha”..Meni ahmoq qila olmaysan..Agar yana meni yo’limdan chiqadigan bo’lsang..Joningni sug’urib olaman dedim.. Ikkalasi boshini eggancha oldimdan turib ketdi.. Shu vaqt payqamabman..Mendan nariroqda kulimsiragancha birinchi buyruq bergan "boss”turar edi…! ( Davomi bor )