Аз Абумусо (р) ривоят аст,ки
Паёмбар (с.а.в)фармуданд: Хар
зане, ки атрхои хушбуро бар
худ
зада, ба максади он, ки буйи
уро
бифахманд, берун баромада, аз
назди мардум бигзарад, пас ин
зан дархукм и зинокор аст ва
харчашме, ки ба у бингарад, он
чашм низ дар хукми зинокор
аст.
(РивоятиАхмад, Насои .)
Абубарзаи Аслами аз Расули
акрам (с) ривоят мекунанд:
"Рузи киёмат хеч бандае як
кадам хам бам пеш
намегузорад, то он ки аз чахор
чиз пурсида нашавад: аз
умраш, ки дар чи онро сарф
кард, аз илмаш, ки бо он чи кор
кард, аз молаш, ки аз кучо касб
карду ба кучо сарф кард, ва аз
тану чисмаш, ки неруву кувваи
худро дар чи сарф кард."
Аз Абухурайра(р) ривоят аст,ки
расули Худо(с.а.в) фармуд:ХАР
КАСЕ РУЗОНА САД БОР БИГУЯД
“ЛО ИЛОХА ИЛЛАЛЛОХУ
ВАХДАХУ ЛО ШАРИКА
ЛАХУ,ЛАХУЛ МУЛКУ ВА ЛАХУЛ
ХАМДУ ВА ХУВА ЪАЛО КУЛЛИ
ШАЙЪИН КАДИР“баробари
озодии дах барда ба у савоб
мерасад ва ба у сад неки
навишта мешавад ва аз сад
бади махв мегардад:дар он
руз,ки ин калимотро гуфта
шавад,то хангоми шаб барои
гуянда панох аз шайтон ва аз
шарри вай карор мегиранд ва
хеч касе аз он чи ки у
овард,амали бехтар анчом
надихад,магар шахсе,ки
бештар ин зикрро кардааст,ё
дигар аъмол.
Аз Усмон(р) ривоят аст,ки вай
вузу гирифт ва ба хар ду дасти
худ се бори об рехт,сипас об
дар дахон кард ва баъд об дар
бинй кард ва биниро
биафшонд,сипас руи худро се
бор шуст ва баъд дасти рости
худро се бор шуст,сипас дасти
чапи худро то оринч се бор
шуст,сипас сари худро масх
кард,сипас пои рости худро се
бор шуст,сипас пои чапи худро
се бор шуст,баъд аз он Усмон
гуфт:“Ман расули Худоро
дидам,ки монанди ин вузуи
ман вузу гирифт ва пас аз он
фармуд:хар касе,ки монанди ин
вузуи ман вузу бигирад,сипас
ду раъкат намоз гузорад,дар
холе ки бо худ сухан нагуяд
(яъне каломи дуняви ва дар
сурати хатари васвос бо он
хамрохи накунад)гунохони
гузаштааш муоф мешаванд
(яъне гунохони сагира ва агар
танхо кабоир бошад,пас дар он
кам мешавад ва агар хар ду
надорад хасаноташ меафзояд
(Сахехи
Бухори,Муслим,Насой,Муснади
Ахмад)
Мы используем cookie-файлы, чтобы улучшить сервисы для вас. Если ваш возраст менее 13 лет, настроить cookie-файлы должен ваш законный представитель. Больше информации
Комментарии 52
заминларза мешавад,ва хашму
газаби осмон гул мекунад бар
замин? гуфт: замоне,ки уммати
мухаммад(с.а.в). 3 корро анчом
диханд. 1.хангоме,ки фохишаги
дар миёни онхо зиёд
шавад. 2.шаробхур
бошанд 3.холати мусикиро
бинавозанд.
гуед бар ман саловотро шаби
чумъа ва рузи чумъа зeро дар
хамин руз саловоти шумо
нишондода мешавад бар
ман"пас баъзе асхоб гуфтан
чихел саловоти мо ба шумо
нишондода мешавад холо
онки шумо хок
мешавед"РАСУЛИ ХУДО гуфт
албата Худованд бар замин
хурдани часади паёмбаронро
харом гардонидаст
(р) ривоят аст, ки Итбон ибни
Молик, ки яке аз саҳобаҳои
ансорӣ аст ва дар ғазваи Бадр
иштирок намуда буд, назди
Паёмбари Худо (саллаллоҳу
алайҳи ва саллам) омада ва
гуфт: Ё Расулаллоҳ! Чашмҳоям
камбин шуда ва ман барои
қавми худ имоматӣ мекунам ва
чун ҳангоми борон дар шалаи
(шаршараи) рӯде, ки байни ман
ва байни эшон аст, сели равон
мешавад, наметавонам ба
масҷидашон рафта ва
барояшон имоматӣ кунам. Ё
Расулаллоҳ, хоҳишам ин аст, ки
омада ва дар (ҷое аз) хонаам
намоз бихонед, то ман он ҷоро
барои намоз хондани худ
ихтисос диҳам. Ровии ҳадис
мегӯяд, ки Паёмбари Худо
(саллаллоҳу алайҳи ва саллам)
фармуданд: «Иншоаллоҳ, ба
зудӣ ин корро хоҳам
кард.» (Итбон гуфт, ки фардои
он рӯз пеш аз чошт Паёмбари
Худо (саллаллоҳу алайҳи ва
саллам) бо Абубакр (разияллоҳу
анҳу) ба хонаам омаданд ва
иҷозаи дохил шудан хостанд,
барояшон иҷоза додам, ба
хона дохил гардида ва пеш аз
он, ки биншинанд, фармуданд:
«Дар кадом ҷое аз хонаат
мехоҳӣ, ...ЕщёАз Маҳмуд ибни Рабеъи Ансорӣ
(р) ривоят аст, ки Итбон ибни
Молик, ки яке аз саҳобаҳои
ансорӣ аст ва дар ғазваи Бадр
иштирок намуда буд, назди
Паёмбари Худо (саллаллоҳу
алайҳи ва саллам) омада ва
гуфт: Ё Расулаллоҳ! Чашмҳоям
камбин шуда ва ман барои
қавми худ имоматӣ мекунам ва
чун ҳангоми борон дар шалаи
(шаршараи) рӯде, ки байни ман
ва байни эшон аст, сели равон
мешавад, наметавонам ба
масҷидашон рафта ва
барояшон имоматӣ кунам. Ё
Расулаллоҳ, хоҳишам ин аст, ки
омада ва дар (ҷое аз) хонаам
намоз бихонед, то ман он ҷоро
барои намоз хондани худ
ихтисос диҳам. Ровии ҳадис
мегӯяд, ки Паёмбари Худо
(саллаллоҳу алайҳи ва саллам)
фармуданд: «Иншоаллоҳ, ба
зудӣ ин корро хоҳам
кард.» (Итбон гуфт, ки фардои
он рӯз пеш аз чошт Паёмбари
Худо (саллаллоҳу алайҳи ва
саллам) бо Абубакр (разияллоҳу
анҳу) ба хонаам омаданд ва
иҷозаи дохил шудан хостанд,
барояшон иҷоза додам, ба
хона дохил гардида ва пеш аз
он, ки биншинанд, фармуданд:
«Дар кадом ҷое аз хонаат
мехоҳӣ, ки намоз
бихонам?» Гуфт, ки ба гӯшае аз
хонаам ишора кардам,
Паёмбари Худо (саллаллоҳу
алайҳи ва саллам) дар он ҷо
истоданд ва барои намоз
хондан такбир гуфтанд, мо ҳам
бархоста ва пушти сарашон
саф бастем, ду ракаат намоз
хонда ва салом доданд ва чун
барояшон таъоме омода карда
будем, аз рафтанашон монеъ
шудем. Чандин нафар дар хона
ҷамъ шуданд, яке аз онҳо гуфт:
(Молик ибни Духайшин ё ибни
Духшун) куҷост? Дигаре гуфт: ӯ
мунофиқ аст, ки Худо ва
расулашро дӯст намедорад.
Паёмбари Худо (саллаллоҳу
алайҳи ва саллам) фармуданд:
«Чунин сухане магӯ!» Магар ӯро
надидӣ, ки Ло иллоҳа иллаллоҳ
гуфтааст ва бо ин гуфтааш ҷуз
ризои Худованд ғарази дигаре
надошт?» Он шахс гуфт: Худо ва
расулаш беҳтар медонад, мо
ҳамкорӣ ва раҳнамоиҳояшро
барои мунофиқин мебинем.
Паёмбари Худо (саллаллоҳу
алайҳи ва саллам) фармуданд:
«Касе, ки хос барои Худо «Ло
илоҳа иллаллоҳ» гуфта бошад,
Худованд ӯро бар дӯзах ҳаром
мегардонад.»
(с.а.в):Гуфтааст«Чашмхо зино
мекунанд ва зинои онхо нигохи
бад аст. Гушхо зино мекунанд
ва зинои онхо гуш додан ба
садои номахрам аст.Забон зино
мекунад ва зинои он харфхои
фахшу бешарми гуфтан
аст.Дастхо зино мекунанд ва
зинои онхо даст задан(ба
номахрам) аст».Дар ин хадис
чашмчарони ва бо нияти бад
нигох кардан ба махрам зинои
чашм гуфта шудааст.Пас бояд
эхтиёт кунем ва дар роху
махфил,наклиёту чои кор ва
гайра аз нигохи харом худдори
намоем. Хазрати Мухаммад
(с.а.в)таъкид кардаанд: Рузи
Киёмат хар чашм гиря
мекунад,магар чашме,ки аз
нигохи харом худдори варзида
ва чашме,ки дар рохи Худо
шабхо бедор буда ва чашме,ки
аз тарси Худо ба андозаи сари
магасе ашк рехта бошад».
Худованд чамъияти моро
ҲАМЕША БА ЁДИ АЛЛОҲ аст аз
чумлаи чамоате гардонад,ки
«рузи Киёмат тарсу хузну
андухе онхоро нест»
гуфтаанд: "Лаънати худо ва
малоикахо
барои он нафаре, ки
модарашро тахкир мекунад"
яке аз сахобагон
пурсиданд: эй расули худо
Мухаммад (с), ое касе хаст, ки
модарашро
тахкир кунад? Гуфтанд, бале.
"модари касеро тахкир мекуни
пас
бидон ки модари худро тахкир
карди".
Бародарони азиз аз тахкир
худдори намоед!!!
ки Расулулох(С) фармуданд"Аз
гумони бад пархез кунед,зеро
ки гумони бад бадтарин навъи
дуруг аст". ( Муттафакун алайх)
Паёмбар с.а.в фармуд:Бехтарин
чиход назди Худо сухани хакро
барои хокими золим гуфтан
аст.(Ривояти Ахмад,Табарони
ва Насой)
аст,ки Паёмбар с.а.в
фармуданд:Аз фаросати бандаи
муъмин эхтиёт намоед,зеро
муъмини комил ба нури иллохи
менигарад.Ва дар дили
муъмини комил аз нури илохй
партаве хосил мешавад,ки
онро“хоричи одат“гуянд
(Ривояти Бухори,Тирмизй ва
Табаронй)
Паёмбар с.а.в фармуд:Аз дуои
бади музлим битарсед,агарчи
кофир бошад.Зеро дуои мазлум
кабул мешавад.(Ривояти
Ахмад,Абуяъло ва Тирмизи)
ривоят аст,ки Паёмбар с.а.в
фармуд:Аз оташи Дузах пархез
намоеду дар рохи Худо садака
кунед,агарчи ба нисфи хурмо
бошад.Агар инро хам наёбед
бо сухани хуш бо мардум
муомила кунед.(Ривояти Бухорй
ва Муслим)
Паёмбар с.а.в
фармуданд:Чибриил(а) ба
наздам омаду гуфт:Эй
Мухаммад!Чи тавре,ки мехохи
зиндагй кун,зеро окибат хохи
мурд.Хар киро мехохй дуст
бидор,зеро окибат аз у чудо
хохй шуд.Хар чи мехохи
бикун,зеро подоши онро хохи
дид.Бидон,ки шарофати бандаи
муъмин ба ибодати шабона аст
ва иззати у аз мардум тамаъ
накардан аст(Ривояти
Хоким,Байхаки ва Хасаймй)
Паёмбар (с.а.в)фармуданд: Хар
зане, ки атрхои хушбуро бар
худ
зада, ба максади он, ки буйи
уро
бифахманд, берун баромада, аз
назди мардум бигзарад, пас ин
зан дархукм и зинокор аст ва
харчашме, ки ба у бингарад, он
чашм низ дар хукми зинокор
аст.
(РивоятиАхмад, Насои .)
ХАЁТИ ПАЁМБАР (С). 77--ум.
КИССАИ ПАЁМБАР (С) ВА САЪД
ИБНИ УБОДА ДАР БОРАИ ГАЙРАТ
ВА РАШКИ У БА ХАМСАРАШ.
МуFира (Р) мегуяд: Саъд ибни
Убода (р) гуфт: - Агар мардеро
хамрохи занам бинам, хатман
уро бо дами шамшер хохам
зад. Ин хабар ба Паёмбар (с)
расид. Он Хазрат (с) гуфтанд: -
<< Оё аз рашк ва гайрати Саъд
таъаччуб мекунед? - Равганд ба
Худо, ман аз вай дида гайратар
ва рашкдортар хастам ва
Худованд аз ман дида
гайюртар хастанд. Ва ба хотири
гайрат ва рашки Худованд аст,
ки У (Ч,) тамоми корхои
фахшро чи зохир ва чи пинхон,
харом гардонидааст. - Аз
Худованд дида касе узр ба суяш
махбубтар нест, бинобар ин
бимдихандагон ва
муждадихандагонро фиристод.
-Аз Худованд дида касеро,
мадху ситоиш барояш
махбубтар нест, бинобар ин
Худованд ваъдаи чаннатро
додааст>>.
Абуҳурайра ( ривоят кардааст,
Пайғамбар ( гуфтаанд:
"Ислом бо ғариби сар шуд ва
боз бо ғариби бармегардад.
Пас, хуши ғарибонро бод".
Ғарибон касонест, ки аз
қабилаҳояшон гусастаанд.
Дорими, Ибни Моча, Ибни
Абушайба, Баззор, Абуяъло ва
Аҳмад бо исноде, ки ровиёнаш
боэътимод аст, аз Абдуллоҳ
ибни Масъуд ривоят кардаанд,
ки Пайғамбар ( гуфтаанд:
"Ислом бо ғариби сар шуд ва
боз бо ғариби бармегардад,
чунон ки сар шудааст. Пас, хуши
ғарибонро бод". Гуфтанд:
"Ғарибон кистанд?" Пайғамбар
( гуфтанд: "Касоне, ки аз
қабилаҳояшон гусастаанд".
Лафз аз они Аҳмад аст. Дар
"Лисон" омадааст: "( ﻧُﺰَّﺍﻉُ ﺍﻟْﻘَﺒَﺎﺋِﻞِ)
ғарибонест, ки дар байни
қабилаашон зиндаги мекунанд,
вале аз онҳо нестанд. ( ﻧَﺰِﻳﻊٌ) ва
(ﻧَﺎﺯِﻉٌ) шакли танҳои (ﻧُﺰَّﺍﻉٌ) ва ба
маънои касест, ки аз хонавода
ва хешовандонаш гусастааст,
яъне чудо ва дур шудааст".
акрам (с) ривоят мекунанд:
"Рузи киёмат хеч бандае як
кадам хам бам пеш
намегузорад, то он ки аз чахор
чиз пурсида нашавад: аз
умраш, ки дар чи онро сарф
кард, аз илмаш, ки бо он чи кор
кард, аз молаш, ки аз кучо касб
карду ба кучо сарф кард, ва аз
тану чисмаш, ки неруву кувваи
худро дар чи сарф кард."
расули Худо(с.а.в) фармуд:ХАР
КАСЕ РУЗОНА САД БОР БИГУЯД
“ЛО ИЛОХА ИЛЛАЛЛОХУ
ВАХДАХУ ЛО ШАРИКА
ЛАХУ,ЛАХУЛ МУЛКУ ВА ЛАХУЛ
ХАМДУ ВА ХУВА ЪАЛО КУЛЛИ
ШАЙЪИН КАДИР“баробари
озодии дах барда ба у савоб
мерасад ва ба у сад неки
навишта мешавад ва аз сад
бади махв мегардад:дар он
руз,ки ин калимотро гуфта
шавад,то хангоми шаб барои
гуянда панох аз шайтон ва аз
шарри вай карор мегиранд ва
хеч касе аз он чи ки у
овард,амали бехтар анчом
надихад,магар шахсе,ки
бештар ин зикрро кардааст,ё
дигар аъмол.
вузу гирифт ва ба хар ду дасти
худ се бори об рехт,сипас об
дар дахон кард ва баъд об дар
бинй кард ва биниро
биафшонд,сипас руи худро се
бор шуст ва баъд дасти рости
худро се бор шуст,сипас дасти
чапи худро то оринч се бор
шуст,сипас сари худро масх
кард,сипас пои рости худро се
бор шуст,сипас пои чапи худро
се бор шуст,баъд аз он Усмон
гуфт:“Ман расули Худоро
дидам,ки монанди ин вузуи
ман вузу гирифт ва пас аз он
фармуд:хар касе,ки монанди ин
вузуи ман вузу бигирад,сипас
ду раъкат намоз гузорад,дар
холе ки бо худ сухан нагуяд
(яъне каломи дуняви ва дар
сурати хатари васвос бо он
хамрохи накунад)гунохони
гузаштааш муоф мешаванд
(яъне гунохони сагира ва агар
танхо кабоир бошад,пас дар он
кам мешавад ва агар хар ду
надорад хасаноташ меафзояд
(Сахехи
Бухори,Муслим,Насой,Муснади
Ахмад)
дар байни шумо панч чиз рух
диҳад, ҳоли шумо чи мешуда
бошад? Аз пайдо шудани он
панч чиз ё расидан ба онҳо
Аллоҳ шуморо паноҳ диҳад: 1.
Вақте ки қавме ошкоро ба
фаҳш даст мезананд, бешубҳа,
дар миёни онҳо бемориҳо ва
шиканчаҳое пайдо мешавад, ки
дар гузаштагон набуд; 2. Қавме,
ки закот намедиҳад, аз осмон
боронро манъ кардааст. Агар
чорвоҳо намешуд, ба онҳо
мутлақо борон намерасид; 3.
Қавме, ки аз тарозу мезанад,
албатта ба душвории зиндаги
ва зулми султон дучор
мегардад; 4. Агар амирҳои
мусулмонон бо қонунҳои ғайри
шариати нозилкардаи Аллоҳ
ҳукм ронанд, албатта
душманон ба онҳо ҳукмрон
мешаванд ва баъзе чизҳоро аз
даст медиҳанд; 5. Агар Китоби
Аллоҳ ва суннати Пайғамбарро
ба канор гузоранд, албатта
Аллоҳ онҳоро гирифтори
саргардони мекунад».
посбонаш рох мерафт, ба
масчид даромад. Дар торики ба
як марди хоб бархурд. Он мард
гуфт: "Девонаи?" Посбони Умар
хост уро аз чояш хезонад. Умар
гуфт: "Нарас. У аз ман пурсид, ки
"девонаи", ман дар чавоб
гуфтам, ки "на". Дар як ривояти
дигар омадааст, ки марде ба
Умар ибни Абдулазиз сухани
дурушт гуфт. Умар ба у гуфт: "Ту
хости, ки шайтон ба воситаи
обруи султониам маро аз рох
бероха кунад. Имруз ман туро
меранчонам, фардо ту маро
меранчони". Хамин тавр, аз
гунохи у даргузашт.
Хангоме ки Умар дар болои
минбар меистод, марде омад
ва ба у гуфт: "Ман гувохи
медихам, ки ту аз шумори
фосикон хасти". Умар гуфт: "Ту
аз кучо медони? Гувохии
бардуруг доди, гувохиат кабул
карда намешавад".
Худочуи
Умар ибни Абдулазиз як тобут
дошт,ки дар даруни он як
камзули пашмин ва як
гарданбанди оханин меистод.
Дар даруни хона як хонача
дошт, ки дар он чо намоз
мехонд. Хеч кас он чо
наме...ЕщёЯк шаб Умар, ки хамрохи
посбонаш рох мерафт, ба
масчид даромад. Дар торики ба
як марди хоб бархурд. Он мард
гуфт: "Девонаи?" Посбони Умар
хост уро аз чояш хезонад. Умар
гуфт: "Нарас. У аз ман пурсид, ки
"девонаи", ман дар чавоб
гуфтам, ки "на". Дар як ривояти
дигар омадааст, ки марде ба
Умар ибни Абдулазиз сухани
дурушт гуфт. Умар ба у гуфт: "Ту
хости, ки шайтон ба воситаи
обруи султониам маро аз рох
бероха кунад. Имруз ман туро
меранчонам, фардо ту маро
меранчони". Хамин тавр, аз
гунохи у даргузашт.
Хангоме ки Умар дар болои
минбар меистод, марде омад
ва ба у гуфт: "Ман гувохи
медихам, ки ту аз шумори
фосикон хасти". Умар гуфт: "Ту
аз кучо медони? Гувохии
бардуруг доди, гувохиат кабул
карда намешавад".
Худочуи
Умар ибни Абдулазиз як тобут
дошт,ки дар даруни он як
камзули пашмин ва як
гарданбанди оханин меистод.
Дар даруни хона як хонача
дошт, ки дар он чо намоз
мехонд. Хеч кас он чо
намедаромад. Шаб чун фаро
мерасид, тобутро мекушод,
камзулро мепушид,
гарданбандро ба гардан
меандохт ва ба даргохи
Парвардигор муночот карда, то
субхидам мегирист. Умар пеш
аз хондани витр баъд аз кисми
охири хуфтан шабро бедор
мегузаронд ва баъд аз адои
витр бо хеч кас сухан
намекард. Хар рузи сешанбе,
чумъа, рузи сеюми хар мох,
инчунин рузхои ошуро ва
арафа руза медошт. Хар руз
назар андохтанро ба Куръон
тарк намекард, лекин бисёр
машгул намешуд.
дар назди хазрати Расул
саллалоху алайхи ва салам
омад ва гуфт!
Ё РАСУЛАЛЛОХ.Мехохам, ки
донотарини мардумон бошам.
Фармуданд.
Аз Олох Таоло битарс.
Гуфт.
Ё РАСУЛАЛЛОХ. Мехохам, ки
тавонотарини мардумон
бошам.
Фармуданд.
Ба немаъти Худои Таоло шокир
бош.
Ё РАСУЛАЛЛОХ.
Мехохам, ки бехтарини
мардумон бошам.
Ба халки Худои Таоло манфиат
расон.