O'ng yelkamda tobut
ko'zlarimda yosh,
Xaqiqat oldida egilganda bosh,
Tobutda yotardi go'zal qora qosh,
Yor-yor aytib bordik mozorigacha.
Yotardi u jim ko'zlari ochiq,
Yotardi jilmayib kulgular
sochib.
Ko'zimdan yosh oqardi
tinmayin achchiq,
Yor-yor aytib bordik
mozorigacha.
U kirmagan edi yigirmaga ham,
Endi qo'ygan edi hayotga
qadam.
Karaxt bo'lib qolar eshitgan odam,
Yor-yor aytib bordik
mozorigacha.
Ona voh dod deydi hushin
yo'qotib,
Ota ne qilishin bilmaydi qotib.
Bola vidolashar indamay yotib,
Yor-yor aytib bordik
mozorigacha.
Seplar yig'gan edi orzular qilib,
Bezatib ham qo'ydik liboslar ilib,
Onasi yig'laydi bag'rini tilib,
Yor-yor aytib bordik
mozorigacha.
Taqdirmi qaranga yosh ketdi essiz,
Mevasi qolmadi o'tdiku izsiz,
Oq libos kiyvolib yotardi
hushsiz,
Yor-yor aytib bordik
mozorigacha.
Mana so'nggi yo'lga kuzatdik go'zal,
So'nggi bor qo'limiz uzatdik go'zal,
Bu dunyodan ko'ra u dunyo avzal
Yor-yor tugab qoldi mozorigacha...
Присоединяйтесь — мы покажем вам много интересного
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев