Толиб юмушидан уйга қайтар эр,

Соғиниб уйини, ҳаловатини,
Минг афсус остона олдида хотин,
Эгарлаб турибди жаҳл отини.
На салом беради, на олмас алик,
Қошига эр эмас, келгандек ажал.
Болалар кўзида титрайди ҳадик,
Бошланар тайёрлаб қўйилган жанжал.
- Нега ҳеч бирингиз икки бўлмайди,
Сўрайчи, шу бугун келди ҳонаси.
Эрнинг уришишга ҳоли келмайди,
- Бир қошиқ овқат бер, аввал, онаси.
Мисоли кучукка ташалган суяк,
Дўқ этиб қўйилар ярим коса ош,
Эр шўрлик ош еса, унинг ичига,
Чайналиб-чайналиб ютилар бардош.
Турмуш сахнасида томоша ҳар кун,
Тинмайди ношукур хотин ноласи.
- Сизга тегмай ўлай,
Нима кўрдима...!
- Доримни келтириб бергин, онаси...
Малика Тавфиқ