Предыдущая публикация
Միշտ հիշիր, որ մարդիկ շունչները պահած սպասում են քո մի ասված պատասխանին, որ իրենց 2 ժամանոց շարունակական վիրավորանքները արդարեցնեն։
Չխոսե՛ս..
Լռե՛լ սովորիր,
Վիրավորանքը կուլ տալով, չես ցածրանում։
Վիրավորողին պատասխանելով ոչինչ չես փոխում։
Սովորիր Չխոսել էնտեղ, որտեղ դա քեզ միայն վնաս է տալու։
Լռի՛ր, ու հիշիր, որ մեղադրանքները, ասված ստերը, քեզ էդպիսին չեն դարձնելու, քեզ քո առաջ չեն ցածրացնելու, դու գոնե քեզ ճանաչում ես։
Մի օր պիտի վերջապես գլուխդ մտցնես, որ կույրին ցույց տալ չես կարող ,
Խուլին չես կարող պատմել,
Հիմարին էլ չես կարող ապացուցել ։
Բաց թողնել սովորիր, որովհետև մեկ է, եթե դիմացինդ գիտակից է , կշռադատված ու կարող է վերլուծել, ուրեմն քեզ իր բացատրությունները պետք չեն գալու։ Եթե մեղավոր չես մի արդարացիր, թքի՛ր ու անցիր ։
Որովհետև մի օր, մի իմաստուն պապիկ, իմ սիրելի գրքում էսպիսի տողեր էր ինձ համար գրել «երբ ուժեղները թույլ գտնվեցին ու ցավեցրին թույլերին, թույլերն ուժեղ գտնվեցին ու պարզապես հեռացան…»։
Բոլոր դեպքերում խորը շնչելն ու արտաշնչելը ամենաճիշտ լուծումն է։
Բոլոր կիսատ թողած պատմությունների,
իրար էդպես էլ չասած խոսքերի,
Հուսահատվելու ու դուռը բաց թողնելով գնալու շարունակությունը հիասթափվելը չի …
Նոր ավելի լավ կյանք ունենալն է ։
Следующая публикация
Нет комментариев