Автобусда юрмайдиган одам

У автобусда юрмайди, бу билан эса фахрланади. Бугун ишхонадаги шеригини анча вақтгача маломат қилди. Чунки у бечора ишга автобусда келади-да.
Ҳаммага маълум, эрталаблари, айниқса ҳамма ишга, ўқишга кетадиган вақт оралиғида автобус тўлиб-тошади, унга чиқиб-тушишнинг ўзи бахт бўлиб қолади. У ўртоғини койир экан:
– Одам дунёга бир марта келади. Ўйнаб-кулиб яшаб қолиш керак. Диққинафас автобусда қуруқликка чиқиб қолган балиққа ўхшаб оғзингни каппа-каппа очиб келиш қайдаю таксида ён-атрофни кузатиб, кўнглинг чоғ бўлиб келгани қайда! Эҳ, одамлар-а, ҳаётнинг қадрини билмай ўтиб кетасизлар, – деб хўрсиниб қўйди.
Шериги бўлса:
– Ҳамма кўрпасига қараб оёқ узатади, ошна. Сенинг имкониятинг бор экан, қандингни ур, биз ҳам вақти келиб таксида юрармиз. Бахтимиз кулиб, машина олиб қолсак, ундан яхши. Ўшанда сениям ишга ўзим олиб келаман. Таксига кетадиган пулинг тежалади, – деди.
Гапнинг хокисор оҳангда бошлангани унга ёқиб тушаётганди, бироқ охирида қўшилган бир чимдим заҳар терисини тешиб кирган нишдай бўлди. Мунозарани давом эттириб: “Йўлкирадан йиққан пулингни гўрингга олиб кетасан”, дегиси келди-ю, индамади. Чунки қўл телефони жиринглаб қолди. У кредитга совиткич ва телевизор олган дўкондан қўнғироқ қилишибди. Оббо, кредитдан қолган қарзини тўлаши керак-ку! Эртага ой тугайди, ҳали маошини олмаган. Телефонни кўтариб, сотувчига шу ва шунга ўхшаш сабабларни айтди, тўлов муддатини беш-ўн кунга фоизсиз чўзиб туришларини илтимос қилди. Туришидан, дўкондагилар бу таклифга рози бўлишмади. Унинг кўтаринки кайфияти эрталабданоқ бузилди
Fikrlashingizni 180° ga o'zgartirib yuboradigan telegram kanalimizga obuna bo‘ling: https://t.me/muxtar_media