ՀՈԳՈՒ ԿԱՐՈՏ

Քեզանից հետո ամեն ինչ փոխվեց հոգուս պարտեզում, Քո բացակայից չորացան բոլոր ծաղիկներն այգուս, Երկրաշարժ եղավ, հետո փոթորիկ ու սիրո երաշտ , Եվ ամայացավ , դարձավ տափաստան պարտեզն ծաղկաշատ.... Քեզանից հետո պարտեզում հոգուս գարուն չեկավ էլ, Երկնքում հոգուս արև չծագեց՝ կանաչ աչքերով , Քեզանից հետո կարոտդ ձաղկեց հոգիս վշտակեզ Ու հոգիս լցրեց անգույն, բայց խեղդող կարոտաբույրով... Քեզանից հետո հոգուս պարտեզում ձմեռ է անկյանք, Երազանքներս էլ ցրտահարվեցին , չունեցան անգամ մի թիթեռի կյանք ... Գրողը տանի, որքան դժվար է քեզանից հետո առանց քեզ ապրել, Ու նույնչափ դժվար քեզ չկարոտել ու մոռանալ քեզ....

Երբ դու արթնանաս, աչքերդ բացես, Կողքիդ չլինեմ՝ հոգ չէ, չտխրե՛ս, Ես կվարարեմ քո երակներում, Ես կտրոփեմ քունքերումդ տաք՝ Կրքի գույն առած արյան եռքերով, Ես կհիշեցնեմ կիսախավարում, Սիրուց կրակված համբույրներն անհագ, Եվ փսփսոցով կեսգիշերային, Լուսնի նվաղկոտ շողերի ներքո՝ Կփարվեմ ես քեզ երազի տեսքով, Կիսատ թողնելով քունդ անխռով՝ Հուսախաբ կանեմ փութկոտ փախուստով:

Տե'ր, Կարևորները ձեռքիցս առար, Ու մանրուքներով, Իբր թե սիրտս շահելու համար, Երեխայի պես երես տվեցիր՝ չխելագարվեմ։ Իմ մի հատիկն առար, ու փոխարենը, Ինձ հազարների սերը տվեցիր, Բայց դրանով իսկ մենակությունս չփարատեցի՜ր, Հազարապատիկ սիրված լինելը Չփոխարինե'ց այն մի հատիկի Ապրեցնող սիրուն։ Որքան մեծացա՛վ աշխարհի սերը, Այնքան ոռնա'ց իմ անտերությունը: Որքան դողացի Կարևորներիս ցուցակի վրա, Նույնքան խստությամբ դու այն մաղեցիր Ու պատգամեցիր, Թե կյանքը սա է, տոկա', դիմացի'ր... Տարածներիդ հետ չեմ հաշտվում երբեք, Ե'տ տուր իմ բաժին Կարևորներին, Թե մեղավորիս՝ հստակ դատելու Ու մտածելու շնո'րհ ես տվել,

Եթե երբեւէ դուք մեկի սիրուց Խելագարվել եք, ինձ կհասկանաք: Եթե երբեւէ դուք ուրիշների Ցավով այրվել եք, ինձ կհասկանաք... Եթե երբեւէ առողջ սերմի պես Մահն ընդունելով ծիլ եք արձակել,

Մեկ-մեկ հիշի'ր մահի մասին, Մի օր դու էլ կմահանաս, Եվ ինչքան էլ դիզես կյանքում` Երկինք աղքատ պիտի գնաս։ Մեկ-մեկ հիշի'ր մահի մասին, Եվ կարեկցիր քանի ողջ ես, Քո պահածը քե'զ պետք չի գա, Անշուք հողում`երբ կմեռնես։ Երբ կմեռնես`լաց կլինեն, Մի երկու օր,կամ ավելի, Սկզբում վարդեր քե'զ կբերեն, Հետո էլ քե'զ չեն էլ հիշի։ Մեկ-մեկ հիշի'ր մահի մասին, Քո բարևը մի' ափսոսա, Թե' բարև տաս մուրացկանին` Լեզուդ քեզնից չի նեղանա։

Յուրաքանչյուրն ինքն է իր կյանքի գրքի հեղինակը։ Այն գրվում է տարիներով։ Ցավոք, ոչ մի հեղինակ այդ գիրքն ավարտի չի հասցրել... Կարդում եմ գիրքն իմ կյանքի, Թերթում էջերն իմ գրած, Նրանք կարոտ են շոյանքի, Մտերիմ մարդկանց` կորցրած։ Էջեր կան թերթում եմ կրկին, Ընթերցում ու մեղմիկ ժպտում, Կան էջեր` ցավեցնող հոգին, Երանի չլիներ գրքում։ Կյանքը մեծ ծառ է դարավոր, Տեսել է ցերեկ ու գիշեր, Մի մասը պայծառ, լուսավոր, Մի մասն էլ խավար ու ավեր։ Մարդի՛կ, ձեր կյանքի գրքերում, Թողեք ՀՈՒՅՍ, ՀԱՎԱՏ լուսավոր, Սերնդի ապագա կյանքում Այն օդ է ու շատ հարկավոր։

Մերկ եկե՜լ ենք, մերկ կգնանք աշխարհից, Բոլորի պես` բան չբերինք հոգեկից, Ձեռքը դատա՜րկ, մե՜րկ ծնվել ենք մոր փորից, Ճիչով, ցավով` թով ու բովի երկունքից: Հարստությունն արծվի թևեր կբացի, Կթռչի փուչ օթևանն իր ունայնի, Բան չբերինք, որ բան տանենք աշխարհից,, Ոնց եկե՜լ ենք` հետ կգնա՜նք այս երկրից: Բայց գործերը հոգու հետ իր համատեղ, Դատաստանում` Աստծո արդար ու ահեղ` Խաչով փրկված, կամ Դատաստան սուրբ, ահեղ` Խղճի վկան կկանգնի իր խորանից։ Ի՞նչ է մնում մարդուն անել այս կյանքում, Քան ճանաչել իմաստությամբ` սուրբ Աստծուն, Ի՞նչ է արժեքն օրերի փուչ վայելած, Թե հոգին մարդ կորցնի հար- հավերժում։ Մահն իշխան է` մահկանացու ամենին, Պիտի թակի մեղավորի դուռ-կտուր, Թե ստրջա գործերից չար, անամոթ` Խաչն է վկա` զղջացողին փրկագործ։

Եվ ո՞վ է ասել մեռնում է սերը, Թե բաժանումը սպանում է այն, Թե ժամանակի փոշին անխնա Թաղում է սերը, որ էլ ցավ չտա։

Տե'ր, Կարևորները ձեռքիցս առար, Ու մանրուքներով, Իբր թե սիրտս շահելու համար, Երեխայի պես երես տվեցիր՝ չխելագարվեմ։ Իմ մի հատիկն առար, ու փոխարենը, Ինձ հազարների սերը տվեցիր, Բայց դրանով իսկ մենակությունս չփարատեցի՜ր, Հազարապատիկ սիրված լինելը Չփոխարինե'ց այն մի հատիկի Ապրեցնող սիրուն։ Որքան մեծացա՛վ աշխարհի սերը, Այնքան ոռնա'ց իմ անտերությունը: Որքան դողացի Կարևորներիս ցուցակի վրա, Նույնքան խստությամբ դու այն մաղեցիր Ու պատգամեցիր, Թե կյանքը սա է, տոկա', դիմացի'ր... Տարածներիդ հետ չեմ հաշտվում երբեք, Ե'տ տուր իմ բաժին Կարևորներին, Թե մեղավորիս՝ հստակ դատելու Ու մտածելու շնո'րհ ես տվել, Հնար տուր նաև, Ինքս ես որոշեմ՝ կողքիս ում պահեմ։