Зямля бацькоў – мая зямля

Свята вёскі Тур’я Краснапольскага раёна “Зямля бацькоў – мая зямля” адбылося 25 мая і сабрала больш за сотню чалавек, па водгуках якіх, атрымалася яно насычаным, прыгожым і цікавым. Высокую ацэнку праведзенаму мерапрыемству дала і старшыня раённага Савета дэпутатаў Краснапольскага райвыканкама А. А. Гоман.
Сцэнарый галоўнай дзеі свята ўвасабляў ідэю, адлюстраваную ў яго назве – “Зямля бацькоў – мая зямля”. Праз такія блокі, як “прывітальны”, “даніна Памяці”, “гістарычны”, “аўтэнтычны”, “сучаснае жыццё і будучыня вёскі”, у мерапрыемстве раскрываліся каштоўнасці малой радзімы і іх значэнне для яе будучыні, таму праз усё свята забяспечваўся ўдзел маладога пакалення – вучняў мясцовай навучальнай установы.
Выхаплю толькі некалькі рысак свята.
…Пераемнасць традыцый – галоўная ўмова існавання народа і паняцця “Радзіма”.
Традыцыя ўшанавання Памяці гераічнага пакалення сваіх землякоў знайшла ўвасабленне на свяце праз выхад “бессмяротнага палка”. Юныя хлапчукі і дзяўчынкі з гонарам пранеслі партрэты сваіх дзедаў, прывітаць якіх паднялася ўся імправізаваная зала ўдзячных вяскоўцаў і гасцей. Метраном адбівае свае ўдары. Яны стукаюць у кожнае сэрца… Бессмяротная Памяць адным пачуццём злучае адразу некалькі пакаленняў…
…А вось дзеці разам з дзедам-вандроўнікам (акцёр тэатра РЦК А. Кузняцоў) вядуць аповеды пра сівыя стагоддзі даўніны. Дзятва падхоплівае таямнічыя паданні пра паходжанне вёскі і ракі Тур’і, пра больш блізкія часы гісторыі малой радзімы… Ёсць чары ў мінулым, старадаўнім…
…Зачаравала ўдзельнікаў свята і дэфіле аўтэнтычных народных вясковых касцюмаў, дэманстрацыя рамесных вырабаў, аўтэнтычныя вясковыя спевы…
Блаславіць вёсачку Тур’я на далейшае жыццё прыехаў настаяцель прыхода храма Дзмітрыя Растоўскага, што ў вёсцы Выдранка Краснапольскага раёна, іерэй Віктар, які ў гэтым годзе за духоўную плённую дзейнасць атрымаў ганаровае званне “Чалавек Года Магілёўшчыны” з занясеннем на абласную Дошку гонару.
Маладое пакаленне – сучаснасць і будучнасць роднага краю, яно павінна ведаць гісторыю, знакамітых асоб, традыцыі і абрады сваёй зямлі. Ведаць і быць іх носьбітамі і працягам.
А пераймаць традыцыі і лепшыя прыклады жыцця ёсць у каго!
На свяце, як гэта здаўна павялося на падобных імпрэзах, быў адведзены час і для ўшанавання лепшых землякоў-працаўнікоў, якія трудзяцца ў розных галінах народнай гаспадаркі, для ўзнагароджання лепшых майстроў творчасці, пераможцаў розных конкурсаў, арганізаваных напярэдадні свята сельскім Саветам дэпутатаў.
Арганізацыя і правядзенне мерапрыемства прадугледжвала ўзаемадзеянне многіх сацыяльных суб’ектаў Тур’яўскога сельскага Савета (старшыня В. А. Герашчанка) і служб раёна, праз што і было дасягнута ўважлівае стаўленне да жыхароў вёскі і забяспечана насычанасць свята і яго паўната.
Увасобіць рэжысёрскую задуму добра дапамаглі вядучыя свята – дзяўчынка Сонечка і культработнікі РЦК Г. Снытка, А. Кузняцова, Ю. Падалякін, А. Кузняцоў.
Святочнасць праграме і добры настрой надавалі канцэртныя і віншавальныя нумары, падрыхтаваныя Тур’яўскім СДК (дырэктар З. А. Смаршкова), ДУА “ВПК дзіцячы сад - сярэдняя школа” (дырэктар Ж. У. Білалава), салістамі і творчымі калектывамі РЦК: народнымі ансамблямі “Шчадрэц” і “Краснапольская субацея” (кіраўнік А. Трафімава), вакальнай групай “Халасцякі” (кіраўнік Ю. Падалякін).
Канцэртна-сцэнічнай дзеяй, якая лічылася галоўнай, не закончылася свята вёскі. Яно працягнулася прэзентацыяй шматлікіх выставак, забавамі, танцамі і гульнямі на творчых пляцоўках. Сюды гасцей і жыхароў вёскі прыцягвалі не толькі цікавыя назвы і напаўненні, але і жывое дзейства, арганізаванае ў традыцыях вёскі.
Для мяне і маіх калег свята працягнулася яго аналізам і выданнем адпаведнай ілюстраванай брашуры. Зацікаўленыя калегі, звяртайцеся!
Валянціна Марчанка, метадыст Краснапольскага РЦК