Изникская керамика – традиционное османское ремесло, которое легко узнать по культовому использованию фиолетовых, синих и малиновых цветочных узоров. Название этого вида керамики происходит от имени города Изник, находящегося на территории современной провинции Бурса на северо-западе Турции, недалеко от Стамбула. Производство изникской керамики началось в конце XV века во времена правления Османской империи. В последующие века Изник стал признанным центром искусства керамики и производства плитки. К середине XVI века, в ответ на императорский османский спрос, гончары и мастера Изника производили высококачественную керамику, такую как посуда, кувшины, плитки, бутылки и лампы, под патронажем османского двора султана Сулеймана Великолепного. Плитка Изника пережила золотой период в XVI веке, когда Османская империя усилила свое могущество. Османские дворцовые художники рисовали узоры перед началом производства. Популярность керамики снизилась между XVII и XVIII веками с ослаблением Османской империи. В дизайне изникской керамики сочетаются традиционные османские арабески с некоторыми китайскими элементами. Пористая структура керамики Изник обеспечивает теплоизоляцию, это также позволяет звуку равномерно рассеиваться. Внутренние детали выглядят намного крупнее из-за высокого содержания кварца – 85%. İznik çömlekçiliği, mor, mavi ve kıpkırmızı çiçek tasarımlarının ikonik kullanımıyla kolayca tanınan geleneksel bir Osmanlı sanatıdır. Bu tür seramiğin adı, Türkiye'nin kuzeybatısında, İstanbul'dan çok uzak olmayan modern Bursa ilinin topraklarında bulunan İznik şehrinin adından gelmektedir. İznik seramiklerinin üretimi, Osmanlı İmparatorluğu döneminde 15. yüzyılın sonlarında başlamıştır. İznik, sonraki yüzyıllarda seramik sanatı ve çini üretimi için tanınan bir merkez haline geldi. 16. yüzyılın ortalarında, İznik çömlekçileri ve zanaatkarları, Osmanlı İmparatorluğu'nun emperyal talebine yanıt olarak, Kanuni Sultan Süleyman'ın Osmanlı sarayının himayesinde tabak, testi, çini, şişe ve kandil gibi yüksek kaliteli seramikler üretiyorlardı. İznik çinileri, Osmanlı İmparatorluğu'nun gücünü artırdığı 16. yüzyılda altın çağını yaşadı. Üretime başlamadan önce Osmanlı saray sanatçıları desen çizerdi. Çömlekçiliğin popülaritesi, Osmanlı İmparatorluğu'nun zayıflamasıyla 17. ve 18. yüzyıllar arasında azaldı. İznik çanak çömlek tasarımları, geleneksel Osmanlı arabesklerini bazı Çin unsurlarıyla birleştirir. İznik seramiğinin gözenekli yapısı ısı yalıtımı sağlarken sesin eşit dağılmasını da sağlar. % 85'lik yüksek kuvars içeriği nedeniyle iç kısımlar çok daha büyük görünüyor.