ისევ ისე მოუთმენლად ველოდი, იმ დროს როცა გნახავდი. დღეებს თითებზე ვითვლიდი . შემდეგ საათებს და წუთებს ... მოვედი და ..... შენ დაგინახე . . . . რატომღაც ვერ შევამჩნიე შენი ცივი ღიმილი , შორეული მზერა . მივხვდი სადღაც გეჩქარებოდა,(საათა უყურებდი ყოველ წუთს). შენს მაგიდაზე ლამაზი ქალის სურათი ჩარჩოში ჩაგესვა და ჩემი ადგილი დაეკავერბინა გამეღიმა რატომღაც და ატირებას არაფერი მიკლდა..... მეგონა უშენობას ვერ გადავიტანდი. თითიდან შენი ნჩუქარი ბეჭედი მოვიძვრე და... ერთხანს მუჭაში მეკავა. -რატომ?! -მხოლოდ ეს ვიკითხე. -ის მდიდარია, ლამაზია!! -იყო შენი პასუხი. ისევ გამეღიმა რატომღაც და მინდოდა რომ ჩემი ცრემლები არ მენახებინა მისთვის. არ მიმხვდარიყო ტკივილს სულისა. ბეჭედი სურათის წინ დავდე . -ბედნიერი ყოფილიყავი საყვარელო. არ დაგწყევლი, გმერთს გადაეხადოს სამაგიერო. სარკეში დავინახე მისი სახე, შეშფოტებული. ტირილით გამეგვ
...Ещё
ისევ ისე მოუთმენლად ველოდი, იმ დროს როცა გნახავდი. დღეებს თითებზე ვითვლიდი . შემდეგ საათებს და წუთებს ... მოვედი და ..... შენ დაგინახე . . . . რატომღაც ვერ შევამჩნიე შენი ცივი ღიმილი , შორეული მზერა . მივხვდი სადღაც გეჩქარებოდა,(საათა უყურებდი ყოველ წუთს). შენს მაგიდაზე ლამაზი ქალის სურათი ჩარჩოში ჩაგესვა და ჩემი ადგილი დაეკავერბინა გამეღიმა რატომღაც და ატირებას არაფერი მიკლდა..... მეგონა უშენობას ვერ გადავიტანდი. თითიდან შენი ნჩუქარი ბეჭედი მოვიძვრე და... ერთხანს მუჭაში მეკავა. -რატომ?! -მხოლოდ ეს ვიკითხე. -ის მდიდარია, ლამაზია!! -იყო შენი პასუხი. ისევ გამეღიმა რატომღაც და მინდოდა რომ ჩემი ცრემლები არ მენახებინა მისთვის. არ მიმხვდარიყო ტკივილს სულისა. ბეჭედი სურათის წინ დავდე . -ბედნიერი ყოფილიყავი საყვარელო. არ დაგწყევლი, გმერთს გადაეხადოს სამაგიერო. სარკეში დავინახე მისი სახე, შეშფოტებული. ტირილით გამეგვიძა. მხოლოს სიზმარი ყოფილა. ვეღარ გავიგე რატომ მასიზმრებს ღმერთი იმ ტკივილიან დღეს ? ვიცი ცხოვრება დაგენგრა . ახლა შორეული ტკივილის ლაქა ხაე ჩემს გულში და მაინც რატომ მესიზმრები??
მახსენდება ........ შენი ქუჩა ჭიშკარი და კარი . პატარა ოთახი, სადაც საწოლი, მაგიდა, სკამი დგას . კართან შავ ჩარჩოში დაკიდულია სარკე. საათობით შეგეძლო სარკის წინ დგომა და თმების გასწორება. მე ვიცდიდი როდის მორჩებოდი, მოგეპარებოდი უკნიდან, თმებს აგირევდი. პატარა ბავშვივით დამტუქსავდი და ისევ იწყებდი თმების სწორებას . მახსენდება...... ხელი-ხელ ჩაჭიდებული როგორ დავდიოდით ქუჩებში. როგორ მიტბობდი გაყინულ ხელებს . თმებზე ხელს გადამისვამდი და მეტყოდი: "შენ ჩემი ოქრო ხარ". ო როგორ ჩამესმის დღესაც ეს სიტყვები..
ოდესღაც ძალიან დიდი, დიდი სიყვარული გერქვა . ოცნებები, ფიქრები, შენზე იყო . ვიცოდი ვგიყვარდი და იცოდი მიყვარდი... სხვა არაფერი არ იყო ჩვენთვის მთავარი მაგრაამ... რატომღაც მომიძულე...... სხვა შეიყვარე.. ის ჩემზე ლამაზიც იყო . ქუჩაში შემთხვევით შეგხვდი, ხელში წიტელი ვარდები მეკავა შეგხედე დაა...... ცა ჩამობნელდა... ბურუსმა შთანთქა შენი სახე. შენს გვერდით სხვა იდგა: ლამაზი, სიმდიდრის ქალღმერთი...(და ალბათ ჩემზე ლამაზიც, რადგან ის აირჩიე) თავი ავწიე....შენს შემცბარ სახეს შევხედე და... გამიღიმე .. გამეღიმა..მოვედი, ვარდები მივართვი სიმდიდრის ქალღმერთს და თავი დავხარე....მერე თავი ავწიე ისევ შეგხედე . ნირშეცვლილი იდექი. ისევ გამიღიმე . ფეხის ჭვერებზე შევდექი და ლოყაზე გაკოცე. -ბედნიერებას გისურვებთ. _გითხარით, ისევ გაოცებული მზერა და ჩაწყვეტილი ხმა.... ქალღმერთი მიღიმოდა, თითქოს და ნიშნისმოგებით. თავი ვერ შევიკავე და ჩემი ცრემლები რომ არ დაგენახა ჩაგიარეთ. მივდიოდი და მეგონა მომკიოდა მტელი სამყარო. ისე ჩუმად წახვედი ჩემს ცხოვრებიდან, როგორც მ ოხვედი. ალბათ ერთმან
...Ещё
ოდესღაც ძალიან დიდი, დიდი სიყვარული გერქვა . ოცნებები, ფიქრები, შენზე იყო . ვიცოდი ვგიყვარდი და იცოდი მიყვარდი... სხვა არაფერი არ იყო ჩვენთვის მთავარი მაგრაამ... რატომღაც მომიძულე...... სხვა შეიყვარე.. ის ჩემზე ლამაზიც იყო . ქუჩაში შემთხვევით შეგხვდი, ხელში წიტელი ვარდები მეკავა შეგხედე დაა...... ცა ჩამობნელდა... ბურუსმა შთანთქა შენი სახე. შენს გვერდით სხვა იდგა: ლამაზი, სიმდიდრის ქალღმერთი...(და ალბათ ჩემზე ლამაზიც, რადგან ის აირჩიე) თავი ავწიე....შენს შემცბარ სახეს შევხედე და... გამიღიმე .. გამეღიმა..მოვედი, ვარდები მივართვი სიმდიდრის ქალღმერთს და თავი დავხარე....მერე თავი ავწიე ისევ შეგხედე . ნირშეცვლილი იდექი. ისევ გამიღიმე . ფეხის ჭვერებზე შევდექი და ლოყაზე გაკოცე. -ბედნიერებას გისურვებთ. _გითხარით, ისევ გაოცებული მზერა და ჩაწყვეტილი ხმა.... ქალღმერთი მიღიმოდა, თითქოს და ნიშნისმოგებით. თავი ვერ შევიკავე და ჩემი ცრემლები რომ არ დაგენახა ჩაგიარეთ. მივდიოდი და მეგონა მომკიოდა მტელი სამყარო. ისე ჩუმად წახვედი ჩემს ცხოვრებიდან, როგორც მ ოხვედი. ალბათ ერთმანეთისთვის რ ვიყავიტ შექმნილნი. ნეტავ ვიცოდე, გახსენდები?
Комментарии 4
...Ещёისევ ისე მოუთმენლად ველოდი, იმ დროს როცა გნახავდი. დღეებს თითებზე ვითვლიდი . შემდეგ საათებს და წუთებს ...
მოვედი და .....
შენ დაგინახე . . . . რატომღაც ვერ შევამჩნიე შენი ცივი ღიმილი , შორეული მზერა . მივხვდი სადღაც გეჩქარებოდა,(საათა უყურებდი ყოველ წუთს). შენს მაგიდაზე ლამაზი ქალის სურათი ჩარჩოში ჩაგესვა და ჩემი ადგილი დაეკავერბინა გამეღიმა რატომღაც და ატირებას არაფერი მიკლდა.....
მეგონა უშენობას ვერ გადავიტანდი. თითიდან შენი ნჩუქარი ბეჭედი მოვიძვრე და... ერთხანს მუჭაში მეკავა. -რატომ?! -მხოლოდ ეს ვიკითხე.
-ის მდიდარია, ლამაზია!! -იყო შენი პასუხი.
ისევ გამეღიმა რატომღაც და მინდოდა რომ ჩემი ცრემლები არ მენახებინა მისთვის. არ მიმხვდარიყო ტკივილს სულისა. ბეჭედი სურათის წინ დავდე .
-ბედნიერი ყოფილიყავი საყვარელო. არ დაგწყევლი, გმერთს გადაეხადოს სამაგიერო.
სარკეში დავინახე მისი სახე, შეშფოტებული.
ტირილით გამეგვ
ისევ ისე მოუთმენლად ველოდი, იმ დროს როცა გნახავდი. დღეებს თითებზე ვითვლიდი . შემდეგ საათებს და წუთებს ...
მოვედი და .....
შენ დაგინახე . . . . რატომღაც ვერ შევამჩნიე შენი ცივი ღიმილი , შორეული მზერა . მივხვდი სადღაც გეჩქარებოდა,(საათა უყურებდი ყოველ წუთს). შენს მაგიდაზე ლამაზი ქალის სურათი ჩარჩოში ჩაგესვა და ჩემი ადგილი დაეკავერბინა გამეღიმა რატომღაც და ატირებას არაფერი მიკლდა.....
მეგონა უშენობას ვერ გადავიტანდი. თითიდან შენი ნჩუქარი ბეჭედი მოვიძვრე და... ერთხანს მუჭაში მეკავა. -რატომ?! -მხოლოდ ეს ვიკითხე.
-ის მდიდარია, ლამაზია!! -იყო შენი პასუხი.
ისევ გამეღიმა რატომღაც და მინდოდა რომ ჩემი ცრემლები არ მენახებინა მისთვის. არ მიმხვდარიყო ტკივილს სულისა. ბეჭედი სურათის წინ დავდე .
-ბედნიერი ყოფილიყავი საყვარელო. არ დაგწყევლი, გმერთს გადაეხადოს სამაგიერო.
სარკეში დავინახე მისი სახე, შეშფოტებული.
ტირილით გამეგვიძა. მხოლოს სიზმარი ყოფილა. ვეღარ გავიგე რატომ მასიზმრებს ღმერთი იმ ტკივილიან დღეს ?
ვიცი ცხოვრება დაგენგრა . ახლა შორეული ტკივილის ლაქა ხაე ჩემს გულში და მაინც რატომ მესიზმრები??
მახსენდება ........
შენი ქუჩა ჭიშკარი და კარი . პატარა ოთახი, სადაც საწოლი, მაგიდა, სკამი დგას . კართან შავ ჩარჩოში დაკიდულია სარკე. საათობით შეგეძლო სარკის წინ დგომა და თმების გასწორება. მე ვიცდიდი როდის მორჩებოდი, მოგეპარებოდი უკნიდან, თმებს აგირევდი. პატარა ბავშვივით დამტუქსავდი და ისევ იწყებდი თმების სწორებას . მახსენდება......
ხელი-ხელ ჩაჭიდებული როგორ დავდიოდით ქუჩებში. როგორ მიტბობდი გაყინულ ხელებს . თმებზე ხელს გადამისვამდი და მეტყოდი: "შენ ჩემი ოქრო ხარ". ო როგორ ჩამესმის დღესაც ეს სიტყვები..
ოდესღაც ძალიან დიდი, დიდი სიყვარული გერქვა .
...Ещёოცნებები, ფიქრები, შენზე იყო .
ვიცოდი ვგიყვარდი და იცოდი მიყვარდი...
სხვა არაფერი არ იყო ჩვენთვის მთავარი
მაგრაამ...
რატომღაც მომიძულე......
სხვა შეიყვარე..
ის ჩემზე ლამაზიც იყო .
ქუჩაში შემთხვევით შეგხვდი, ხელში წიტელი ვარდები მეკავა
შეგხედე დაა......
ცა ჩამობნელდა...
ბურუსმა შთანთქა შენი სახე. შენს გვერდით სხვა იდგა: ლამაზი, სიმდიდრის ქალღმერთი...(და ალბათ ჩემზე ლამაზიც, რადგან ის აირჩიე)
თავი ავწიე....შენს შემცბარ სახეს შევხედე და... გამიღიმე .. გამეღიმა..მოვედი, ვარდები მივართვი სიმდიდრის ქალღმერთს და თავი დავხარე....მერე თავი ავწიე ისევ შეგხედე . ნირშეცვლილი იდექი. ისევ გამიღიმე . ფეხის ჭვერებზე შევდექი და ლოყაზე გაკოცე.
-ბედნიერებას გისურვებთ. _გითხარით, ისევ გაოცებული მზერა და ჩაწყვეტილი ხმა....
ქალღმერთი მიღიმოდა, თითქოს და ნიშნისმოგებით.
თავი ვერ შევიკავე და ჩემი ცრემლები რომ არ დაგენახა ჩაგიარეთ.
მივდიოდი და მეგონა მომკიოდა მტელი სამყარო.
ისე ჩუმად წახვედი ჩემს ცხოვრებიდან, როგორც მ ოხვედი.
ალბათ ერთმან
ოდესღაც ძალიან დიდი, დიდი სიყვარული გერქვა .
ოცნებები, ფიქრები, შენზე იყო .
ვიცოდი ვგიყვარდი და იცოდი მიყვარდი...
სხვა არაფერი არ იყო ჩვენთვის მთავარი
მაგრაამ...
რატომღაც მომიძულე......
სხვა შეიყვარე..
ის ჩემზე ლამაზიც იყო .
ქუჩაში შემთხვევით შეგხვდი, ხელში წიტელი ვარდები მეკავა
შეგხედე დაა......
ცა ჩამობნელდა...
ბურუსმა შთანთქა შენი სახე. შენს გვერდით სხვა იდგა: ლამაზი, სიმდიდრის ქალღმერთი...(და ალბათ ჩემზე ლამაზიც, რადგან ის აირჩიე)
თავი ავწიე....შენს შემცბარ სახეს შევხედე და... გამიღიმე .. გამეღიმა..მოვედი, ვარდები მივართვი სიმდიდრის ქალღმერთს და თავი დავხარე....მერე თავი ავწიე ისევ შეგხედე . ნირშეცვლილი იდექი. ისევ გამიღიმე . ფეხის ჭვერებზე შევდექი და ლოყაზე გაკოცე.
-ბედნიერებას გისურვებთ. _გითხარით, ისევ გაოცებული მზერა და ჩაწყვეტილი ხმა....
ქალღმერთი მიღიმოდა, თითქოს და ნიშნისმოგებით.
თავი ვერ შევიკავე და ჩემი ცრემლები რომ არ დაგენახა ჩაგიარეთ.
მივდიოდი და მეგონა მომკიოდა მტელი სამყარო.
ისე ჩუმად წახვედი ჩემს ცხოვრებიდან, როგორც მ ოხვედი.
ალბათ ერთმანეთისთვის რ ვიყავიტ შექმნილნი.
ნეტავ ვიცოდე, გახსენდები?
odesgac martlac didi siyvaruli gerqva chemtvis