მე ისევ ისეთი

ფიქრებში შენ ისევ ის ერთი,
დილით მეეზოვე ქუჩას ამტვერებს,
აწვიმს ჩემს სახეს
სიცივე თითებს მამტვრევს,
გზა ისევ ისეთი
ხალხი სხვადასხვა,
მე ისევ უშენოდ დავდივარ
სადახარ,
ასე უყველაფროდ ასე უარაფროდ
მტკივა და მაინც ფეხებზე მკიდია
დღესაც უშენოდ სახლისკენ მივდივარ...