Совқатиб кетябман танамда титроқ,

Қуёшнинг тафтини сезмаяпти тан.
Юзимга тарсаки тушгандай шундоқ,
Дилингни оғритса алам қиларкан.
Ор талашмай фақат мол дунё деса,
Жигаринг миннатли бурда нон берса.
Йўқлашни бошласа, омадинг келса,
Бир сўз деёлмасанг алам қиларкан.
Севсангу, қадрини ерга дарз урса,
Сохтадан юзингга термулиб турса,
Зерикиб бир пастда юзини бурса,
Ишқинг увол кетса алам қиларкан.
Ширин сухбат қуриб яқиндан яқин,
Сирларинг бўлишсанг қилганча талқин.
Сотса кўзларингдан чақнаса чақин,
Ишончга кул тўлса алам қиларкан.
Кўнгилга яқининг кўнглинг оғритса,
Орзуйингдагиларинг армонни тутса,
Ёқтирмаганларинг бир умр кутса,
Бемаврид келганинг алам қиларкан.