Кудакеро модар аз олам гузашт,

Рафт модар дар раҳи бебозгашт.
Кудак аз ҳасрат маҳзун мегирист,
Дар миёни обу гил рузе нишаст.
У ҳамехост модаре созад зи гил,
Баҳри худ то аз ятими бозраст.
Пур зи лой андомашу машғули кор,
В-он даме уро падар пешаш гузашт.
Пур зи лой фарзанди худро диду гуфт:
“Ин чи сурат ҳаст чӣ дори банду баст?”
Гуфт кудак гуфти, ки моро Худо,
Сохтааст аз гил. Туро дар ёд ҳаст?
Гуфт падар оре, писарҷон, гуфтаам,
Гуфт писар, ки хок дорам ман ба даст,
Гуфт: дубора модарамро ман зи хок,
Созаму бошад маро у сарпараст.
Оҳу афсус, ки намедонист у,
Ки Худо танҳо худаш эҳёгар аст!