ОДАМ БОЛАСИ...

Рахматли дадамнинг энг катиг гапи хе одамни боласи эди,
ха мен ушал одамнинг каторидаги кежа боласиман.
Шон шухратга қиз қмай қӯйдим,
хар бир нафас олганим шондур.
Хатто шуни кӯраолмаслар бор,
ганим кӯзи мун-ча-лар қондур.
Оллох ӯзи йӯқласин дердим,
отишсалар келиб менга тош.
Нахот дӯстлар инсон боласи,
бӯлиб қолди шунча бағри тош.
Улар кетди кулиб устимдан,
айиришди танам пӯстимдан.
Лек қӯрқади битта дӯстимдан,
бандасига Оллохим ёрдур.
Инсон ичидан чиқса оласи,
балки шудур иблис боласи.
Олим доно бӯлишдан аввал,
бӯлинг дийман одам боласи.
ИКРОМ ЗАВҚИЙ.