Nurbek Shomurodov sherlari

Qancha insonlarni ko'rgan bu dunyo, Tanasin tuproq eltdi, ruhini samo Million inson orasida bir zot bor ammo, Vatanni kuylamoqda balki u tanho, Ismidan olamga naqsh bitgan shoir, O'zini vatanga baxsh etgan shoir. Tug'ildi vatanni kuyladi bu zot, She'r bitib qalblarni siyladi bu zot, O'ylasa o'zbekni o'yladi bu zot, Uyatku ruhlarin etmasak biz shod. Ismidan olamga naqsh bitgan shoir, O'zini vatanga baxsh etgan shoir. Vaqt o'tar ko'payar buyuk shoirlar, Balki ismin yozarlar toshlarga o'yib, Lekin madhiyamiz har tong aytarlar, She'r bitar qo'llarin ko'ksiga qo'yib. Ismidan olamga naqsh bitgan shoir, O'zini vatanga baxsh etgan shoir.

Necha vaqtlar o'tdi oradan, Aslo senga ko'nglim ocholmay. Rangim hazon qalbim poradan, Gul yuzligim tenging topolmay, Izlaringdan yuraman ba'zan, Zora bir bor qiyo boqar deb, Aytib isming qurg'ur yurak ham, Menga so'zlar, sevib qolar deb...

Qancha vaqtlar birga bo'ldik, oqqushalar misol Nahot menga aytar izhohorlar tindi Yuragimga sig'dirmay boshqa bir hilol Yoding bilan yashayman sevgilim endi !!!

Netay xayollarim olding egallab, Arzanda bu jonimga qolding sen yoqib, Roziman o'lsam gar sochlaring silab, Gul yuzing nuriga bir bora boqib. Isming aytib yurakda kalima misol, Zora deyman ollohim yetkazsa senga, Aslo sig'mas yurakka boshqa bir hilol, Malikam, senda ôzga kerakmas menga. Seni ôylab har lahza qiynalar yurak, Eslab gul jamolingni yurar ovunib, Nargizam, senda ôzga kerakmas menga, Ikki sonya turolmas qalbim sog'inib. Sensiz endi hayot hayotmas menga, Es xushimdan ayirib bôlgansan oxir, Vaslingdan hatto oy hayratda senga, Aytgin mening ishqimni tuyganmi Tohir. Mening ilk muhabbatim, Nargizim, gulim. Aytgin kôngil berdim deb sen oshig'imga, Necha ming yil havas qilib yurarlar bi