Yosh bola dadasidan so'radi:
Dada Prezident kim? Dadasi
javob
berdi: Xo'sh qanday
tushuntirsam
ekan senga. Masalan man bu
uyda Prezidentman, ayang
kotibam akang Militsiya san
bilan
ukang xalqimsizlar deb
tushuntiripti. Ertasi kuni Bola
Dadasini ishxonasiga tel qildi.
Dada tezroq keling uyimizga
yangi Prezident keldi. Kotiba
bilan
yotoqxonaga kirib ketdi.
Militsiya
uxlab yotipti, xalq xovotirda
debti.
Maktab. 3-sinf o'quvchilariga dars bo'lyapti.
O'qituvchi bolalarga: "Xudodan o'zingiz
uchun
nima so'ragan bo'lardingiz?" mavzusida
insho
yozishlarini vazifa qilib topshirdi. Hamma
oppoq
qog'ozga o'z inshosini yoza boshladi.
Kechqurun
yozma ishlarni tekshirarkan, o'qituvchining
diqqatini bir insho o'ziga tortdi. Inshoni
o'qib
chiqarkan u juda xafa bo'ldi, ko'zlaridan
yuziga
yosh dumaladi. Shu vaqtda xonaga uning eri
kirib
keldi va ayolining ko'zidagi yoshlarni ko'rib
hayron bo'ldi. “Nima bo'ldi?” – deb so'radi u.
“O'qing”, - deb, unga o'sha o'quvchining
inshosini uzatdi. Insho quyidagicha
yozilgandi:
"""Pаrvardigor, bugun Sendan alohida bir
narsa
haqida o'tinib so'ramoq
ะ→Qiz: Ay ay ay tortmen
orivottiku,
voy nima bitta teshini
topomayapszmi, Yigt:
Qimillamagn
Qiz: topdizmi? Yigt: xa topdim
xozir
tiqaman Qiz: aaay seknro tiqin
orivottikuuu! Yigt: e o'chir
ovozini nima mansanga har doim
zire taqib
yurimmanmi←ะ